ثُعْبَان
«ثُعْبان» به معناى مار عظیم است که از آن در فارسى تعبیر به «اژدها» مى شود. «راغب» در «مفردات» احتمال داده که این واژه از مادّه «ثعب» به معناى جریان آب گرفته شده باشد; زیرا حرکت این حیوان به نهرهایى شباهت دارد که به صورت مارپیچ، حرکت مى کند و «ثعبان مبین» به معناى اژدهاى آشکار است.
ریشه کلمه
- ثعب (۲ بار)
قاموس قرآن
اژدها. [اعراف:107] پس عصاى خويش را بيفكند و در دم اژدهائى آشكار شد. اين كلمه تنها دو بار در قرآن مجيد درباره عصاى موسى كه به اژدها مبدّل مىگرديد، امده است. يكى آيه فوق و ديگرى آيه 32 سوره شعراء، در اقرب الموارد آمده: ثعبان نوعى از مارهاى طويلى است بر نر و مادّه هر دو اطلاق مىشود. گويا براى سرعت خزيدن اژدها، به آن ثعبان گفتهاند زيرا ثَعب به معنى جارى كردن آب و خون است. در نهانه آمده:«يَجىءُ الشَّهيدُ يَومَ الْقِيمَةِ وَ جَرْحُهُ يَثْعَبُ دَماً» شهيد روز قيامت در حاليكه زخمش خون مىريزد، مىآيد.
