يُجْزَى
از الکتاب
جمله «یَجْزِى» از مادّه «جزا» است و جزا از نظر لغت به دو معنا آمده: یکى پاداش و کیفر دادن در برابر چیزى (چنان که گفته مى شود: جَزاهُ اللّهُ خَیْراً: خداوند او را پاداش خیر داد). و دیگرى کفایت کردن و جانشین شدن و تحمل نمودن، چنان که در آیه مورد بحث آمده است: لایَجْزِى والِدٌ عَنْ وَلَدِهِ: «هیچ پدرى، مسئولیت اعمال فرزندش را قبول نمى کند، و به جاى او نمى نشیند، و از او کفایت نمى کند». ممکن است، هر دو به یک ریشه باز گردد، چرا که پاداش و کیفر نیز جانشین عمل مى شود، و به مقدار آن است (دقت کنید).
ریشه کلمه
- جزى (۱۱۸ بار)
کلمات نزدیک مکانی
فَلا وَ مَن إِلاّ مِثْلَهَا بِالسّيّئَة جَاء عَمِل الّذِين عَمِلُوا سَيّئَة السّيّئَات الْقَرَار هُم دَار لا مَا هِي کَانُوا يُظْلَمُون فَلَه أَمْثَالِهَا مِنْهَا صَالِحا قُل الْآخِرَة مِن خَيْر عَشْر إِن إِنّنِي يَعْمَلُون ذَکَر بِالْحَسَنَة أَو
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
