سَفَها
از الکتاب
ریشه کلمه
- سفه (۱۱ بار)
قاموس قرآن
حماقت. قاموس آن را جهالت گفته. راغب گويد: سبكى است در بدن و در سبكى نفس در اثر نقصان عقل به كار رفته. حاح گفته: ضد حلم و اصل آن خفّت و حركت است [انعام:140]. «بِغَيْرِ عِلٍْ» قرينه است كه سفه به معنى جهالت است سفاهة مثل سفه است [اعراف:66]. سفينه: احمق [جنّ:4]. جمع آن سفهاء است [بقره:13]. * [بقره:130]. از ديم ابراهيم اعراض نمىكند مگر آن كس كه خودش را جاهل و سبك عقل كند. راغب گويد: آن به معنى احمق شود است ولى فعل از نفس مصروف شده. و «نفس» مفعول است.
کلمات نزدیک مکانی
أَوْلاَدَهُم بِغَيْر قَتَلُوا عِلْم الّذِين وَ خَسِر حَرّمُوا قَد مَا عَلِيم رَزَقَهُم حَکِيم إِنّه اللّه افْتِرَاء عَلَى
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
