اقْتَدِه
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
اقتداء به معنى پيروى كردن است [انعام:90]. قرائت مشهور «اِقْتَدِهْ» به سكونها است و آن هاء سكت مىباشد يعنى آن پيامبران كسانىاند كه خدا هدايتشان كرده تو از هدايت آنها پيروى كن نمیفرماید از آنها پیروی کن زيرا شريعت آن حضرت ناسخ شرايع گذشته است ولى پيروى از هدايتشان همان هدايت خدائى است در مجمع فرموده: در صبر بر ايذاء قومت از آنها پيروى كن. ولى بهتر است آن را اعم بگيريم. [زخرف:23]. ما پدرانمان را بر دينى يافتهايم و ما بر آثار آنها پيرويم از اين ماده فقط دو كلمه فوق در قرآن مجيد آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
فَبِهُدَاهُم قُل اللّه لا هَدَى أَسْأَلُکُم الّذِين عَلَيْه أُولٰئِک أَجْرا بِکَافِرِين إِن بِهَا لَيْسُوا هُو إِلاّ ذِکْرَى
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
