يَابِس
از الکتاب
«یابس» از مادّه «یَبْس» در روایات به معناى آنچه از بین مى رود آمده و در لغت به معناى خشک است.
ریشه کلمه
- يبس (۴ بار)
قاموس قرآن
(به ضم و فتح اول) خشكيدن. و آن اين است كه چيزى تر بوده سپس بخشكد. [انعام:59]. هيچ تر و خشكى به زمين نمىافتد مگر آنكه در كتابى آشكار است رجوع شود به «رَطْب». [طه:77]. يَبَس (بر وزن فرس) مكانى است كه در آن آب بوده و خشك شده باشد. يعنى به موسى وحى كرديم كه بندگان مرا شب هنگام از مصر خارج كن و راه خشكى در دريا براى آنها بزن. [يوسف:43]. و هفت سنبله سبز و بقيه خشك.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
