يَعْصِمُک
ریشه کلمه
قاموس قرآن
(بر وزن فلس) امساك و حفظ. راغب گفته: «العصم:الامساك» در صحاح گفته: عصمت به معنى منع است «عَصَمَهُ الطَّعامُ» يعنى طعام او را از گرسنگى مانع شد. [مائده:67]. خدا تو را حفظ مىكند. آيه درباره جريان مقدّس غدير خّم است. [احزاب:17]. [هود:43]. حفظ و منع هر دو در اينجا به يك معنى است. [يونس:27]. آنها را از عذاب خدا حافظى و مانعى نيست. اعتصام: چنگ زدن. [آل عمران:101]. [آل عمران:103] .گوئى انسان به لطف خدا از گناه امتناع مىكند لذا اعتصام كه مىبايست امتناع معنى شود چنگ زدن معنى شده است. استعصام: امتناع يعنى طلب آنچه خويش را با آن حفظ كند. [يوسف:32]. با او درباره كام گرفتن مراوده كردم امتناع نمود. [ممتحنه:10]. عصم (بر وزن عنب) جمع عصمة است مراد از آن در آيه نكاح و علقه زوجيّت است طبرسى فرموده نكاح را از آن عصمت گويند كه زوجه در حباله و عصمت (حفظ) زوج است يعنى نكاحهاى زنان كافره را نگاه نداريد آيه درباره عقد ابتدائى با كافره نيست بلكه درباره نگهدارى نكاح است يعنى اگر مردى مسلمان شده بايد زن كافره را از خود جدا كند ايضاً اگر زن يك مسلمان كافر شود. درباره اين آيه در «طعام» ذيل عنوان «طعام اهل كتاب و زنان آنها» مشروحاً سخن گفتهايم.
