مُتَجَانِف
ریشه کلمه
- جنف (۲ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن فرس) ميل. (صحاح) ميل در حكم (مفرات) [بقره:182] هر كه از وصيّت كنندهاى بترسد كه ميل به باطل و گناه كندپس ميان آنان اصلاح نمايد گناهى بر او نيست. در جوامع الجامع جنف را ميل به باطل از روى خطا و اثم را ميل به باطل از روى عمد گفته است. روايت امام صادق عليه السلام در اين زمينه خواهد آمد . اين آيه، فرع آيه سابق است كه از تبديل وصيّت بر حذر مىدارد يعنى هر كه در وصيّت اجحاف و گناه ببيند مىتواند آن را اصلاح كند ممكن است آيه در مورد زنده بودن موصى باشد و چون وصى ديد كه در وصيّت مثلا به يك فرزند ميل و يا وصيّت به گناه مىكند و اين باعث نزاع ورثه و مورّث است مىتواند او را باز دارد. و ممكن است راجع به ممات موصى باشد و وصىّ چون ديد، وصيّت خارج از ميزان شرع است مىتواند با اصلاح آن ميان ورثه صلح برقرار كند. در روايت امام صادق عليه السلام كه در الميزان منقول است جنف را ميل به بعض ورثه و اثم را وصيّت به آباد كردن آتشكدهها و مشروب مثل زده است. ممكن است آيه راجع به منجّزات مريض باشد كه در منجّزات خود به يك طرف ميل و گناه كند. و ميان او ورثه نزاع پيدا شود، شخص در اين صورت مىتواند باتعديل آن، ميان ورّاث و مورث اصلاح كند و اين شامل نهى آيه ما قبل نيست واللّه عالم). [مائده:3] «غَيْرَ مُتَجانِفِ»به معنى غير متمايل است .
