أَسْلِحَتَهُم
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
سلاح هر چيزى است كه با آن بجنگيد چنانكه در مجمع و مفردات و اقرب گفته است. جمع آن اسلحه است كه چهار بار در قرآن سوره [نساء:102] آمده است. سلح به فضله پرندگان و سرگين چهار پايان گفته مىشود. اطلاق آن به عذره انسان از باب تساهل است (اقرب).
کلمات نزدیک مکانی
وَ لْيَأْخُذُوا مَعَک فَإِذَا وَدّ حِذْرَهُم سَجَدُوا الّذِين فَلْيَکُونُوا کَفَرُوا طَائِفَة مِنْهُم مِن لَو تَغْفُلُون وَرَائِکُم عَن فَلْتَقُم فَلْيُصَلّوا لْتَأْت أَسْلِحَتِکُم يُصَلّوا الصّلاَة أُخْرَى لَهُم لَم أَمْتِعَتِکُم فَأَقَمْت
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
