فَخُورا
از الکتاب
«فَخُور» صیغه مبالغه از مادّه «فخر» به معناى کسى است که نسبت به دیگران بسیار فخر فروشى مى کند، تفاوت «مختال» و «فخور» در این است که: اولى، اشاره به تخیلات کبرآلود ذهنى است، و دومى، به اعمال کبر آمیز خارجى.
ریشه کلمه
- فخر (۶ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ الّذِين مُخْتَالا يَبْخَلُون کَان يَأْمُرُون مَن يُحِب النّاس لا بِالْبُخْل اللّه إِن يَکْتُمُون أَيْمَانُکُم مَلَکَت
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
