نَذَرْت
از الکتاب
ریشه کلمه
- نذر (۱۳۰ بار)
قاموس قرآن
نذر آن است كه چيز غيرواجب را بر خويش واجب گردانى در لغت آمده «نَذَرَ نَذْراً: اَوْجَبَ عَلى نَفْسِهِ مالَيْسَ بِواجِبٍ» نذر معلق بشرط آن است كه گويد: اگر از اين مرض صحت يافتم پنج روز براى خدا روزه خواهم گرفت و اگر معلق نباشد آن را نذر تبرعى گويند مثل «لِلَّهِ عَلَىَّ أَنْ أَصُومَ غَداً». [بقره:270]. [انسان:7]. * [آل عمران:35]. معنى آيه در «حرر» گذشت. بعضى نذر را وعده مشروط گفتهاند: «النَّذْرُ ماكانَ وَعْداً عَلى شَرْطٍ».
کلمات نزدیک مکانی
إِنّي لِلرّحْمٰن لَک مَا فَقُولِي صَوْما رَب فِي فَلَن أَحَدا عِمْرَان الْبَشَر أُکَلّم بَطْنِي امْرَأَة مِن مُحَرّرا قَالَت الْيَوْم إِنْسِيّا إِذ عَلِيم فَتَقَبّل فَأَتَت تَرَيِن مِنّي سَمِيع فَإِمّا بِه إِنّک عَيْنا أَنْت قَرّي
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
