بَث
از الکتاب
ریشه کلمه
- بثث (۹ بار)
قاموس قرآن
پراكندن. منتشر كردن [بقره:164] يعنى بوسيله باران زمين را پس از مرده شدن زنده كرد و در تمام جنبندگان را پراكند. به نظر راغب: اصل بثّ، جدا كردن و بلند كردن است مانند پراكندن باد خاك را. مخفى نماند: از آيه [شورى:29] به دست مى آيد كه در كرات ديگر موجود زنده هست، زيرا ضمير «فيهما» به سموات و ارض بر مىگردد رجوع شود به «سماء». [يوسف:86]، مراد از بثّ اندوهى است كه شخص قادر به كتمان آن نيست و آنرا آشكار مىكند، لذا بايد مراد از حزن غصّه مخفى باشد. [غاشيه:16] يعنى فرشهاى گسترده. ناگفته نماند معنى جامع همان منتشر كردن است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ مِن دَابّة فِيهَا الْأَرْض کُل مَا مِنْهُمَا فِيهِمَا بِکُم زَوْجَهَا رِجَالا مَوْتِهَا مِنْهَا تَمِيد بَعْد کَثِيرا أَن خَلَق نِسَاء هُو السّمَاوَات رَوَاسِي بِه فَأَحْيَا وَاحِدَة خَلْق عَلَى مَاء أَنْزَلْنَا تَصْرِيف السّمَاء اتّقُوا آيَاتِه جَمْعِهِم الرّيَاح نَفْس فِي إِذَا اللّه أَلْقَى يَشَاء الّذِي خَلَقَکُم السّحَاب
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
