مِيکَال
ریشه کلمه
- ميکال (۱ بار)
قاموس قرآن
[بقره:98]. ظاهر آيه آن است كه ميكال نام فرشتهاى است دردعاى سوم صحيفه سجاديه پس از ذكر اسرافيل و قبل از ذكر جبريل فرموده «وَ ميكائيلَ ذوُالْجاهِ عِنْدَكَ وَ الْمَكانِ الرَّفيعِ مَنْ طاعَتِكَ» از اين كلمه فقط معلوم مىشود كه ميكائيل از جمله ملائكه و در نزد خدا داراى مقام بلندى است ولى شغل او معلوم نمىشود. در رياض السالكين فرموده: روايت شده كه ميكائيل بارزاق و حكمة و معرفت نفوس مأمور است و او را اعوانى است از ملائكه كه بر همه عالم موكل اند. در مجمع فرموده: جبرئيل و ميكائيل هر دو لفظ عجمى اند كه معرب شدهاند به قولى «جبر» در لغت سريانى به معنى عبد و «ايل» به معنى خداست و ميك به معنى بنده كوچك است پس چبرئيل يعنى بنده خدا، ميكائيل يعنى بنده كوچك خدا. نگارنده گويد در رياض السالكين گويد: ديلمى از اباامامه از رسول خدا«صلى الله عليه و اله» نقل كرده كه: نام ميكائيل بنده كوچك خدا است. دليل غيرعربى بودن اين دو لفظ وقوع آنها در تورات است كه در «جبر- جبرئيل» گذشت. هاكس در قاموس كتاب مقدس جبرائيل را مردخدا و ميكائيل را «كيست مثل خدا» معنى كرده و گويد: او رئيسالملائكه است كه دانيال او را به قوم يهود واضح نمود و گويند كه وى پيشواى عساكر فرشتگان است. نام ميكائيل در تورات كتاب دانيال باب دهم بند 13 و 21 و باب 12 بند 1 و ايضا در كتاب مكاشفه يوحنا باب 12 بند 3 آمده است. اينكه هاكس گويد: او رئيس الملائكه است درست نيست زيرا فقط در باره جبرئيل آمده [تكوير:21-20]. لفظ مطاع نشان مى دهد كه ميكائيل در اطاعت جبرئيل است. اما در باره معنى آيه فوق. بايد دانست كه آيه ماقبل چنين است «قُلْ مَنْ كانَ عَدُواً واًلِجَبْريلَ فَاِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى قَلْبِكَ بِاِذْنِ اللهِ...» آيه در جواب يهود است كه با جبرئيل عداوت داشتند و مىگفتند علت عدم ايمان ما آن است كه آورنده وحى جبريل است و ما با او دشمنيم. در مجمع نقل شده كه يهود به آنحضرت گفتند: جبريل دشمن ماست كه جنگ و سختى نازل مىكند و ميكائيل آسانى و راحتى مىآورد اگر آورنده وحى ميكائيل بود حتما ايمان مىآورديم. درجواب فرموده: جبريل فقط مأمور خداست در آوردن وحى. و دشمنى با او بى جا است و در آيه مانحن فيه بطور كلى فرموده: هر كه با خدا، ملائكه، پيامبران، جبريل و ميكال دشمن باشد خدا با او دشمن است.
