بَرْق

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• برق‌ (۱۰ بار)

قاموس قرآن

نور. (نيروى مخصوص) در لغت عرب نورى است كه از ابر مى‏جهد [رعد:12] و چون چشم مضطرب و خيره شود گويند: [قيامة:7]. [واقعة:18]، اكواب جمع كوب و آن به معنى كاسه بى دستگيره و اباريق جمع ابريق است به معنى بطرى است. در مجمع البيان، اكواب كاسه‏ها و اباريق بطرى‏ها معنى شده معنى آيه چنين است: پسران جاويدان با كاسه‏ها و بطريهاى مخصوص به دور آنها مى‏گردند. و چون اكواب و اباريق هر دو نكره آمده‏اند معلوم است نمى‏توان آنها را كاسه و بطرى معمولى دانست در اباريق لازم است معنى (برق) ملحوظ باشد، لذا طبرسى و راغب گفته‏اند: ابريق به واسطه روشنى و صفا، به بطرى اطلاق مى‏شود [انسان:21] استبرق به معنى حرير ضخيم برّاق و سنرس به معنى حرير نازك است (مجمع البيان) نا گفته نماند: سندس و استبرق هر دو نكره است، نمى‏شود گفت: مانند حرير معمولى اند.

کلمات نزدیک مکانی

وَ يَجْعَلُون أَصَابِعَهُم مِن رَعْد فِي آذَانِهِم ظُلُمَات فِيه السّمَاء الصّوَاعِق حَذَر کَصَيّب الْمَوْت أَو

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...