يُسْمِن
از الکتاب
ریشه کلمه
- سمن (۴ بار)
قاموس قرآن
(به فتح س) چاقى. در اقرب گويد: «سمن سمانة و سمناً كثر لحمه و شحمه ضدّ هزل». [غاشيه:7] نه فربه مىكند و نه سير. سمين: چاق [ذاريات:26]. آهسته پيش اهلش رفت و گوساله چاقى آورد. سمان جمع سمين است [يوسف:43]. عجاف جمع اعجف و عجفاء است به معنى نازك و لاغر يعنى: پادشاه گفت: من در خواب هفت گاو چاق را مىبينم كه هفت گاو لاغر آنها را مىخورند .
در حال بارگیری...
