الزخرف ٦٤
ترجمه
| الزخرف ٦٣ | آیه ٦٤ | الزخرف ٦٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«رَبِّی وَ رَبُّکُمْ»: تکرار واژه (رَبّ) برای این است که تأکید شود عیسی نیز همچون سایر انسانها انسان، و نیازمند پروردگاراست و پرستش را نسزد.
تفسیر
- آيات ۵۷ - ۶۵، سوره زخرف
- تفسير و شاءن نزول آيه : ((و لما ضرب ابن مريم مثلا اذا قومك منه يصدون )) و وجوه مختلفى كه در اين باره گفته اند
- سخن ديگر مفسرين در تفسير آيه شريفه
- نقد و بررسى روايت مذكور
- توجيهات ديگرى براى آيه و اشكالات آنها
- گفتار طبرسى در مجمع البيان بعد از نقل وحده تغيير آيه
- ردّ استبعاد كمالات عيسى (ع ) توسط مشركين ، و بيان امكان تزكيه انسان تا سر حدّ ملكگونه شدن
- مقصود از اينكه ((عيسى علم به قيامت است ))
نکات آیه
۱ - پیام اصلى و بنیادین عیسى(ع)، دعوت مردم به توحید در ربوبیت و پرستش خداوند یکتا است. (إنّ اللّه هو ربّى و ربّکم فاعبدوه)
۲ - شرک و اعتقاد به ربوبیت جز خداوند، نتیجه سست اندیشى و دور ماندن از حکمت (قد جئتکم بالحکمة ... إنّ اللّه هو ربّى و ربّکم)
۳ - یهودیان در عصر عیسى(ع)، گرفتار شرک در ربوبیت و دور ماندن از پرستش پروردگار یگانه (إنّ اللّه هو ربّى و ربّکم فاعبدوه) از تأکید عیسى(ع) بر ربوبیت الهى، مطلب بالا استفاده مى شود.
۴ - وجود باورهاى افراطى و غلوآمیز درباره عیسى(ع)، در عصر خود آن حضرت * (إنّ اللّه هو ربّى و ربّکم) تأکید بر تعبیر «ربّى»، مى تواند در راستاى تخطئه گرایش ها و باورهاى غلوآمیز مردم آن زمان باشد.
۵ - تنها خداوندى که ربوبیت جهان هستى را عهده دار است، شایسته عبادت و پرستش مى باشد. (إنّ الله هو ربّى و ربّکم فاعبدوه)
۶ - عبودیت و بندگى، نماد و نتیجه حق شناسى انسان در برابر پروردگارى خداوند است. (إنّ الله هو ربّى و ربّکم فاعبدوه) از تفریع «فاعبدوه» بر «إن اللّه ربّى و ربّکم» مى توان استفاده کرد که باور به ربوبیت یگانه الهى، آدمى را به مسؤولیت و وظیفه عبودیت و بندگى رهنمون مى سازد.
۷ - ربوبیت الهى، محور اصلى اختلافات یهودیان در عصر عیسى(ع) (الذى تختلفون فیه ... إنّ اللّه هو ربّى و ربّکم فاعبدوه) از ارتباط این آیه با آیه قبل، به دست مى آید که آنچه مورد اختلاف یهودیان بوده است، مسأله ربوبیت الهى مى باشد.
۸ - پرستش خداى یگانه، مایه اتحاد و همبستگى در جوامع انسانى (و لأُبیّن لکم بعض الذى تختلفون فیه ... إنّ اللّه هو ربّى و ربّکم فاعبدوه) از آن جا که حضرت عیسى(ع) رسالت خود را «حل اختلافات» بیان داشت و در پى آن مسأله ربوبیت یگانه خداوند و عبادت او را مطرح کرد، مطلب بالا استفاده مى شود.
۹ - عبودیت و بندگى انسان به درگاه پروردگارِ یگانه، تنها راه مستقیم و طریق رستگارى است. (فاعبدوه هذا صرط مستقیم)
موضوعات مرتبط
- اتحاد: زمینه اتحاد ۸
- بنى اسرائیل: عقیده باطل بنى اسرائیل ۴
- تعقل: آثار عدم تعقل ۲
- توحید: اهمیت دعوت به توحید ربوبى ۱; اهمیت دعوت به توحید عبادى ۱; توحید ربوبى ۵; توحید عبادى ۵
- حق: آثار حق شناسى ۶
- حکمت: آثار دورى از حکمت ۲
- خدا: اختلاف در ربوبیت خدا ۷; عبودیت خدا ۵
- سعادت: عوامل سعادت ۹
- شرک: عوامل شرک ربوبى ۲
- صراطمستقیم :۹
- عبادت: آثار عبادت خدا ۸
- عبودیت: اهمیت عبودیت ۹; منشأ عبودیت ۶
- عیسى(ع): غلو درباره عیسى(ع) ۴; مهمترین رسالت عیسى(ع) ۱
- یهود: اختلاف یهود دوران عیسى(ع) ۷; تاریخ یهود ۳; شرک ربوبى یهود دوران عیسى(ع) ۳; شرک عبادى یهود دوران عیسى(ع) ۳
