بَحِيرَة
از الکتاب
«بَحیره» به حیوانى مى گفتند که پنج بار زاییده بود و پنجمین آنها ماده ـ و به روایتى نر ـ بود; گوش چنین حیوانى را شکاف وسیعى مى دادند، و آن را به حال خود آزاد مى گذاشتند و از کشتن آن صرف نظر مى کردند. «بحیره» از مادّه «بحر» به معناى وسعت و گسترش است، و این که عرب دریا را بحر مى گوید، به خاطر وسعت آن است. و این که «بحیره» را به این نام مى نامیدند به خاطر شکاف وسیعى بود که در گوش آن ایجاد مى کردند.
ریشه کلمه
- بحر (۴۲ بار)
در حال بارگیری...
