الْعَنَت
«عَنَت» از مادّه «مُعانتة» (بر وزن سند) در اصل، به معناى شکستن استخوانى است که قبلاً شکسته شده، یعنى پس از بهبودى و التیام، مجدداً بر اثر حادثه اى بشکند، بدیهى است این نوع شکستگى بسیار دردناک و رنج آور است، و به همین دلیل «عنت» در مشکلات طاقت فرسا و کارهاى رنج آور استعمال شده است.
ریشه کلمه
- عنت (۵ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن بشر)مشقّت. در مجمع ذيل آيه 118. آل عمران فرموده: اصل عنت به معنى مشقّت است «عنت الرجل يعنت عنتاً»يعنى بر وى مشقّت وارد شد. [نساء:25]. عنت به معنى مشقّت است مراد از آن ظاهراًمشقّت در صورت عدم نكاح است و اگر «ذلك» اشاره به نكاح باشد معنى اين مىشود: نكاح زنان آزاد و كنيز براى كسى است كه بترسد از عدم نكاح به زحمت افتد و به زنا مرتكب شود. [آل عمران:118]. ما در «ما عَنِتُّمْ...»مصدرى است يعنى: از غير مؤمنين همراز مگيريد در افساد شما كوتاهى نمىكنند و مشقّت شما را دوست دارند ايضاًدر آيه [توبه:128]. اعنات: به مشقّت انداختن [بقره:220]. اگر خدا مىخواست شما را در باره يتيمان به زحمت مىانداخت.
