نتایج جستجو

اسـتثناء ابليس در آيات فوق (و بعضى آيات ديگر قرآن ) از جمع ملائكه اين تـصـور را بـه وجـود مـى آورد كـه ابـليـس از فـرشـتگان بوده و با توجه به عصيان و سـركـشى

وسعت كل شى ء(( نازل شد، ابليس گفت : پروردگارا من هم چيزى هستم ، خطاب آمد (( فساكتبها للذين يتقون ...(( ، پس آن رحمت را از ابليس سلب كرد. مؤ لف : ظاهرا مضمون

همين قدر كافى است پروردگارت حافظ آنها باشد. تفسير: دامهاى ابليس اين آيات به مساله سرپيچى ابليس از فرمان خدا به سجده براى آدم و سرنوشت شوم او به دنبال اين

جمله: كسانى كه ايمان خود را به كفر تبديل كردند، «5» مشركان، «6» كفار، «7» عصيان‌گران، «8» مسلمانانى كه كفّار را سرپرست و «1». مائده، 24. «2». «قُلْ يا أَهْلَ

شدى. پس با اين بيان، حمد براى من است و حجت عليه تو تمام است، و تو با اين عصيان، راه مؤاخذه مرا به روى خود گشودى، و با احسانت، مستحق پاداش نيكى كه نزد من

امام فرمود: آدم فراموش نكرد، و چگونه ممكن است بگوئيم : فراموش كرد؟ با اينكه ابليس او را بياد نهى خدا انداخت ، و باو گفت : (پروردگار شما شما را از اين درخت