۱۶٬۲۸۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۱ بخش۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معناى «نعمت»، ريشه، مشتقات و مورد استعمال آن
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
==معناى «نعمت»، ريشه، مشتقات و مورد استعمال آن== | ==معناى «نعمت»، ريشه، مشتقات و مورد استعمال آن== | ||
«'''وَ يُتِمُّ نِعمَتَهُ عَلَيكَ وَ عَلَى آلَ يَعقُوبَ '''» - راغب در مفردات خود گفته: | «'''وَ يُتِمُّ نِعمَتَهُ عَلَيكَ وَ عَلَى آلَ يَعقُوبَ '''» - راغب در مفردات خود گفته: «نِعمة» - به كسر حرف اول و فتح دوم - به معناى حالت خوش است. و «بنا النعمة»، به معناى بناى حالت و هيأتى است كه انسان به خود مى گيرد. مانند «جِلسَة: حال نشستن»، و يا «ركبة: حالت سواره». | ||
و اما «نَعمة» - به فتح حرف اول و سكون دوم - به معناى تنعم است، و ساختمانش صيغه مرّه از فعل است. مانند «ضَربَة»، كه به معناى «يك بار زدن» است، و همچنين «شَتمَة»، «يك بار دشنام دادن»، و نعمت مر جنس را باشد، يعنى شامل كم و زياد مى شود. | و اما «نَعمة» - به فتح حرف اول و سكون دوم - به معناى تنعم است، و ساختمانش صيغه مرّه از فعل است. مانند «ضَربَة»، كه به معناى «يك بار زدن» است، و همچنين «شَتمَة»، «يك بار دشنام دادن»، و نعمت مر جنس را باشد، يعنى شامل كم و زياد مى شود. | ||
