۱۶٬۲۷۸
ویرایش
خط ۱۸۳: | خط ۱۸۳: | ||
به خلاف اين كه مراد از «دعوت» را - به طورى كه از سياق بر مى آيد - احضار بگيريم كه هر طایفه اى با پيشواى خودشان احضار شده و هر كه به امام حقى اقتداء كرده و نامه عملش را به دست راستش مى دهند، و هر كه از معرفت امام حق در دنيا كور بوده، در آن جا هم كور خواهد بود. اين آن معنایى است كه از تدبر و دقت در آيه به دست مى آيد. | به خلاف اين كه مراد از «دعوت» را - به طورى كه از سياق بر مى آيد - احضار بگيريم كه هر طایفه اى با پيشواى خودشان احضار شده و هر كه به امام حقى اقتداء كرده و نامه عملش را به دست راستش مى دهند، و هر كه از معرفت امام حق در دنيا كور بوده، در آن جا هم كور خواهد بود. اين آن معنایى است كه از تدبر و دقت در آيه به دست مى آيد. | ||
==اقوال | ==اقوال مختلف درباره مراد از «امام»، در آیه فوق== | ||
البته | البته مفسران در تفسير «امام»، در آيه مورد بحث، نظرات مختلفى دارند: | ||
بعضى ديگر گفته اند مراد از | بعضى گفته اند كه: مراد از «امام»، كتابى است كه از آن پيروى شده است. مانند: تورات، انجيل و قرآن. روز قيامت، مردم به اسم كتابشان خوانده شوند. مثلا گفته مى شود: اى پيروان تورات! اى پيروان انجيل! اى پيروان قرآن! از آن جا كه قبلا اشكالش را خوانديد، ديگر تكرار نمى كنيم. | ||
بعضى ديگر گفته اند: مراد از «امام»، پيغمبر است كه پيشواى پيروان حق است، و «شيطان» و «پيشوايان ضلالت»، كه پيشواى رهروان باطل است، و گفته مى شود پيروان ابراهيم را بياورند، و پيروان موسى را بياوريد، پيروان محمد را بياوريد. اهل حق بر مى خيزند، در حالى كه كتاب هايشان به دست راستشان داده شده. بعد صدا مى زنند: پيروان شيطان و رهروان رؤساى ضلالت را بياوريد. عده اى هم به اين عنوان حاضر مى شوند. | |||
ویرایش