الجاثية ٦: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۸#link158 | آيات ۱ - ۱۳، سوره جاثيه]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۸#link158 | آيات ۱ - ۱۳، سوره جاثيه]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۸#link159 | غرض و مفاد كلى سوره مباركه جاثيه]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۸#link159 | غرض و مفاد كلى سوره مباركه جاثيه]] | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۶: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۹#link170 | مفاد كلمه ((منه )) در جمله ((و سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض جمعيا منه ))]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۹#link170 | مفاد كلمه ((منه )) در جمله ((و سخر لكم ما فى السموات و ما فى الارض جمعيا منه ))]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۱_بخش۱۱#link107 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۱_بخش۱۱#link107 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
تِلْكَ آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَ آياتِهِ يُؤْمِنُونَ «6» | |||
اين‌ها آيات الهى است كه ما آنها را به حقّ بر تو تلاوت مى‌كنيم، پس بعد از خدا و آيات او به چه سخنى ايمان مى‌آورند. | |||
===پیام ها=== | |||
1- اسباب شناخت را در برابر مردم قرار دهيم تا حجّت بر آنان كامل شود. «تِلْكَ آياتُ اللَّهِ» | |||
2- قرآن، با همين الفاظ بر پيامبر نازل شده است. «نَتْلُوها عَلَيْكَ» | |||
3- كسى كه بناست مردم را بسازد بايد ابتدا خودش ساخته شود. «نَتْلُوها عَلَيْكَ» | |||
4- آيات الهى بر اساس حقّ است، سخنِ سست، خرافه و مبالغه و خيال و ... در آن راه ندارد. «بِالْحَقِّ» | |||
5- اختيار انسان باعث مى‌شود كه با وجود راه الهى، راه ديگرى برود. فَبِأَيِّ حَدِيثٍ ... يُؤْمِنُونَ | |||
6- انحراف انسان بعد از آن همه آيات و تلاوت‌هاى بر حقّ قابل تعجب و توبيخ است. «فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَ آياتِهِ يُؤْمِنُونَ» | |||
7- آنان كه آيات الهى را مى‌شنوند ولى هدايت نمى‌شوند، مشكلى در درون | |||
جلد 8 - صفحه 516 | |||
دارند، نه آنكه آيات خداوند، باطل يا مبهم باشد. نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِ ... فَبِأَيِّ حَدِيثٍ ... يُؤْمِنُونَ | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
تِلْكَ آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَ آياتِهِ يُؤْمِنُونَ «6» | |||
تِلْكَ آياتُ اللَّهِ: ادله متقدمه دلايل قدرت خدا است، يا آيتهاى مذكوره آيات قرآنى است، نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِ: در حالتى كه مى‌خوانيم آنها را بر تو به راستى و درستى و حق و حقانيت، و هر گاه كه كفار به آيات الهى كه در نهايت وضوح و ظهورند ايمان نياورند، فَبِأَيِّ حَدِيثٍ: پس به كدام سخن و كلام، بَعْدَ اللَّهِ وَ آياتِهِ: بعد از خدا و دلايل قدرت الهى و فرامين سبحانى، تؤمنون: ايمان مى‌آوريد. حفص كه يكى از قراء است به غيبت خوانده، يعنى به كدام سخن بعد از سخن خدا كه قرآن و آيات قدرت او است ايمان مى‌آورند و تصديق خواهند كرد. | |||
تبصره: آيه شريفه تهديدى است نسبت به معرضين از آيات سبحانى كه اين فرامين آيات قرآن و احكام الهى، و عامل به آن رستگار و حائز به سعادت دنيا و آخرت است؛ بنابراين آنانكه به اين فرمايشات ايمان نياورند پس به كدام سخن بعد از سخن و كلام خدا ايمان آورند و تصديق خواهند كرد، بترسند كه عاقبتش وخيم است. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
تِلْكَ آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَ آياتِهِ يُؤْمِنُونَ «6» وَيْلٌ لِكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ «7» يَسْمَعُ آياتِ اللَّهِ تُتْلى عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِراً كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْها فَبَشِّرْهُ بِعَذابٍ أَلِيمٍ «8» وَ إِذا عَلِمَ مِنْ آياتِنا شَيْئاً اتَّخَذَها هُزُواً أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ «9» مِنْ وَرائِهِمْ جَهَنَّمُ وَ لا يُغْنِي عَنْهُمْ ما كَسَبُوا شَيْئاً وَ لا مَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِياءَ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ «10» | |||
ترجمه | |||
اين آيتهاى خدا است ميخوانيم آنها را بر تو براستى و درستى پس بكدام سخن بعد از خدا و آيتهايش ميگروند | |||
و اى بر هر دروغگوى گنه كارى | |||
ميشنود آيتهاى خدا را كه خوانده ميشود بر او پس اصرار ميكند بر گناه بحال تكبّر و نخوت گوئيا نشنيده است آنرا پس بشارت ده او را بعذابى دردناك | |||
و چون بداند از آيتهاى ما چيزى را ميگيرد آنرا باستهزاء آن گروه براى آنها عذابى است خوار كننده | |||
از پى دنياشان جهنّم است و كفايت نميكند از آنها آنچه كسب كردند چيزيرا و نه آنچه گرفتند غير از خدا دوستانى و براى آنها عذابى است بزرگ. | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 633 | |||
تفسير | |||
علائم و امارات و دلائلى كه در آيات سابقه ذكر شد دلائل توحيد خدا است كه بقصد اعجاز در قالب الفاظ الهى در آمده و آياتى از قرآن كريم شده كه خداوند آنها را بر پيغمبر خود تلاوت ميفرمايد براستى و درستى و حقّ و حقيقت و ميفرمايد اگر كفّار و مشركين مكّه باين آيات قانع و مطمئن نشوند پس بكدام حديث و خبر و سخن بعد از آيات خدا و سخن او ايمان ميآورند و بنابر اين يا قبل از لفظ جلاله بايد حديث تقدير نمود يا بايد گفت مراد آيات اللّه است و تقديم لفظ جلاله براى مبالغه و تعظيم است چنانچه ميگويند خوشم آمد از فلانى و كرمش يعنى از كرم فلانى در مقام مبالغه و تعظيم و فرموده واى بحال هر بسيار دروغگو يا دروغ بزرگ گو و بسيار گناهكارى كه ميشنود آيات قرآن را كه براى او تلاوت ميشود و با وجود اين اصرار بدروغگوئى و معصيت خدا دارد از روى تكبّر و تفرعن مانند آنكه نشنيده باشد او آن آياترا پس مژده ده چنين شخصى را بعذاب اليم جهنّم كه خدمتش خواهد رسيد و ويل گاهى بچاه يا واديى در جهنم كه عذابش شديدتر است تفسير ميشود و چون علم پيدا كند آن شخص افّاك اثيم از راه شنيدن به آيه‌اى از آيات قرآن استهزاء و سخريّه نمايد بآن مانند ابو جهل كه شجره زقّوم و اوصاف آن در كلام الهى را مسخره كرد و نضر بن حارث كه قصص قرآن را بافسانه رستم و اسفنديار تشبيه مينمود و البتّه عذاب اين قبيل اشخاص در اين عالم مقرون بخوارى و مذلّت است و در پس پرده غيب اين جهان براى آنان جهنّم است چون وراء بر متوارى و غائب از نظر در هر جانب كه باشد اطلاق ميشود و دفع نميكند از آنها آنچه جمع و كسب نمودند از اموال و اولاد و آنچه گرفتند آنها جز خدا از ياران و اعوان و انصار چيزى از عذاب خدا را در دنيا چنانچه در فتوحات اسلامى از جنگ بدر و غيره مشهود شد و در آخرت براى آنها عذابى بزرگتر از عذاب دنيا است و محتمل است چنانچه مفسّرين فرموده‌اند مراد از آنچه گرفتند غير از خدا اولياء بتها باشد كه قائل بشفاعت آنها بودند و بنابر اين ظاهرا عذاب مخصوص بآخرت باشد و تؤمنون بصيغه خطاب نيز قرائت شده است. | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 634 | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
تِلك‌َ آياتُ اللّه‌ِ نَتلُوها عَلَيك‌َ بِالحَق‌ِّ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعدَ اللّه‌ِ وَ آياتِهِ يُؤمِنُون‌َ «6» | |||
اينکه است آيات خداوند متعال تلاوت ميكنيم آنها را بر تو بحق‌ّ و صدق پس بكدام حديثي بعد از خداوند و آيات او ايمان ميآوريد. | |||
تِلك‌َ ممكن است اشاره بآيات قدرت باشد که در آيات قبل بيان شده لكن بعيد نيست که آيات قرآني باشد که از مصدر جلال صادر شده. | |||
آياتُ اللّه‌ِ بقرينه نَتلُوها عَلَيك‌َ بِالحَق‌ِّ نزول قرآن مجيد بر حضرت | |||
جلد 16 - صفحه 108 | |||
رسالت دو نحوه بوده يكي بطريق وحي بر قلب مطهر حضرتش چنانچه ميفرمايد: | |||
نَزَل‌َ بِه‌ِ الرُّوح‌ُ الأَمِين‌ُ عَلي قَلبِك‌َ لِتَكُون‌َ مِن‌َ المُنذِرِين‌َ شعراء، آيه 193 و 194 نظير الهام ملائكه بر قلوب مؤمنين چون قلب مطهرش خالي از وساوس شيطاني است هر چه هست وحي الهي است، و ديگر بصورتي بر حضرتش نازل شود و تلاوت كند چنانچه در اينکه آيه بيان ميفرمايد و مفاد بالحق يعني حق و صدق است موافق حكم و مصالح و درست و بجا است رد كساني که گفتند افتراء است و پيش خود ميگويد، و از ديگران فراگرفته قالُوا إِنَّما أَنت‌َ مُفتَرٍ و گفتند: إِنَّما يُعَلِّمُه‌ُ بَشَرٌ نحل آيه 103 و 105. وَ قال‌َ الَّذِين‌َ كَفَرُوا إِن هَذا إِلّا إِفك‌ٌ افتَراه‌ُ وَ أَعانَه‌ُ عَلَيه‌ِ قَوم‌ٌ آخَرُون‌َ فرقان، آيه 5. | |||
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعدَ اللّه‌ِ وَ آياتِهِ يُؤمِنُون‌َ آيا بكتب رومان و قصه رستم و حسين كرد و كتب عهد قديم يهود و عهد جديد نصاري و زند و پازند مجوس و ساير مزخرفات كفّار و مشركين باينها ايمان ميآوريد با اينكه قرآن مجيد از جهات بسياري معجزه است که در مقدمه اينکه تفسير بيان شده و تمام دستوراتش موافق عقل سليم و بر وفق حكم و مصالح است | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 6)- سپس در این آیه به عنوان یک جمع بندی نسبت به بحثهای | |||
ج4، ص408 | |||
گذشته، و بیان عظمت و اهمیت آیات قرآن، می‌فرماید: «اینها آیات الهی است که ما آن را به حق بر تو تلاوت می‌کنیم» (تِلْکَ آیاتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَیْکَ بِالْحَقِّ). | |||
به راستی اگر آنها به این آیات ایمان نیاورند به چه چیز ایمان خواهند آورد؟ | |||
و لذا در پایان آیه می‌افزاید: «پس این گروه کافر به کدام سخن بعد از سخن خدا و آیاتش ایمان می‌آورند»؟! (فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَ آیاتِهِ یُؤْمِنُونَ). | |||
آری! به راستی قرآن مجید آن چنان محتوائی از نظر استدلال و براهین توحیدی و همچنین از نظر پند و اندرز دارد که هر دلی کمترین آمادگی در آن باشد، او را به سوی خدا و پاکی و تقوا دعوت می‌کند، هرگاه این آیات بینات در کسی اثر نبخشد هرگز امیدی به هدایت او نیست. | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
