الأعراف ١٢٩: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link170 | آيات ۱۲۷ - ۱۳۷، سوره اعراف]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link170 | آيات ۱۲۷ - ۱۳۷، سوره اعراف]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link171 | فرعون هم مدعى خدايى بوده و هم خدايانى را مى پرستيده است]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۳#link171 | فرعون هم مدعى خدايى بوده و هم خدايانى را مى پرستيده است]] | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۳: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۴#link178 | بحث روايتى (درباره مبتلا گشتن فرعونيان به عذابهاى متعدد و عهدشكنى ايشان )]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۲۴#link178 | بحث روايتى (درباره مبتلا گشتن فرعونيان به عذابهاى متعدد و عهدشكنى ايشان )]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۶_بخش۵۹#link52 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۶_بخش۵۹#link52 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
قالُوا أُوذِينا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِيَنا وَ مِنْ بَعْدِ ما جِئْتَنا قالَ عَسى رَبُّكُمْ أَنْ يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَ يَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ «129» | |||
(قوم موسى) گفتند: هم پيش از آنكه نزد ما بيايى آزار مى‌شديم و هم پس از آنكه آمدى! (پس چه بايد كرد؟) موسى گفت: اميد است پروردگارتان دشمن شما را نابود كند و شما را در اين سرزمين، جانشين آنان سازد تا ببيند شما چگونه عمل مى‌كنيد. | |||
===نکته ها=== | |||
بنى‌اسرائيل توقّع داشتند پس از قيام موسى عليه السلام كارها يك شبه درست شود و كشور مصر، با همه‌ى امكانات در اختيار آنان قرار گيرد و فرعونيان نابود شوند. از اين رو مدّعى بودند كه قيام حضرت موسى برايشان رفاه نياورده است، امّا در پاسخ آنان مى‌فرمايد: پيروزى، نياز به شرايطى همچون صبر، تلاش وتوكّل دارد كه با فراهم شدن آنها، يارى الهى فرامى‌رسد. | |||
جلد 3 - صفحه 149 | |||
===پیام ها=== | |||
1- رفاه و امنيّت، اوّلين خواسته‌هاى مردم از حكومت‌هاست. قالُوا أُوذِينا ... | |||
2- مردم ضعيف الايمان، در هر شرايطى از انبيا توقّع رفاه دارند و در غير اين صورت از آنان نيز انتقاد مى‌كنند. قالُوا أُوذِينا مِنْ قَبْلِ ... | |||
3- گاهى رهبران آسمانى، مورد انتقاد پيروان كم‌ظرفيّت و كم‌تحمّل خود نيز قرار مى‌گرفتند. «قالُوا أُوذِينا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِيَنا وَ مِنْ بَعْدِ ما جِئْتَنا» | |||
4- اغلب مردم، سعادت و خوشى را در راحتى و آسايش مى‌پندارند و نبود آن را ناكامى مى‌دانند، غافل از آنكه اديان آسمانى براى تنظيم و جهت صحيح دادن به زندگى آمده‌اند، نه برطرف كردن تمام مشكلات دنيوى مردم. مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِيَنا وَ مِنْ بَعْدِ ما ... | |||
5- مشكلات طبيعى و اجتماعى را بايد از راه طبيعى و با تدبير حل كرد، نه با اعجاز. (با توجه به آيه قبل «اصْبِرُوا»، و جمله: «بَعْدِ ما جِئْتَنا» | |||
6- رهبر بايد انتقادها را بشنود و پيام اميدبخش بدهد. «عَسى رَبُّكُمْ» | |||
7- ايمان به نظارت خداوند، مايه‌ى دقّت و پرهيزكارى است. «يَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرَ» | |||
8- حكومت بر مردم، وسيله‌ى آزمايش است، نه لذّت‌جويى. «فَيَنْظُرَ كَيْفَ» | |||
9- مردم در قبال حكومت مسئولند و با آن آزمايش مى‌شوند. «كَيْفَ تَعْمَلُونَ» و نفرمود: «كيف أعمل» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
قالُوا أُوذِينا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِيَنا وَ مِنْ بَعْدِ ما جِئْتَنا قالَ عَسى رَبُّكُمْ أَنْ يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَ يَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ (129) | |||
بنى اسرائيل باز آغاز شكايت از فرعون و فرعونيان نمودند: | |||
قالُوا أُوذِينا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِيَنا: گفتند بر وجه تفجع و توجع، رنجانيده و اذيت شديم از قبطيان پيش از آنكه بيائى ما را به پيغمبرى، ما و انبياى ما را كشتند، وَ مِنْ بَعْدِ ما جِئْتَنا: و بعد از آنكه مبعوث بر ما شدى و معجزات باهره به ايشان نمودى، مدت مديد است كه ما را امر به كارهاى سخت نمايند و اكنون در صدد قتل ما برآمدند. يا چنانچه سابق پسران ما را كشتند، حال مى‌خواهند به همان مشغول شوند، و چون در هر دو حال ما در رنج بوديم، پس ميان حضور و غياب تو چه فرق بود. در منهج- اعمال شاقه آن بود كه ايشان را به بندگى اتخاذ، و مالشان را تصرف، و امر كندن سنگ از كوه و نقل آنها، و بناى قصور و امثال آن، و اگر عاجز شدى مزد را مى‌گرفتند، و اگر نمى‌دادند به جهت فقر و فاقه، ايشان را مى‌زدند. و زنان به چرخ ريسى و بافتن امر مى‌نمودند يا جزيه مى‌گرفتند. | |||
چون اين شكايت را نمودند، قالَ عَسى رَبُّكُمْ أَنْ يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ: فرمود موسى به صراحت طمع دارم و اميدوارم از پروردگار شما اينكه هلاك فرمايد دشمن شما را كه فرعون و فرعونيانند، وَ يَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الْأَرْضِ: و جانشين گرداند شما را در زمين مصر بعد از هلاك ايشان، فَيَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ: پس نظر فرمايد چگونه بجا مى‌آوريد اعمال حسنه نمائيد يا قبيحه، شاكريد نعم او را يا كافريد، زيرا خداى متعال جزا ندهد بندگان را بر آنچه مى‌داند، بلكه جزا دهد ايشان را بر آنچه واقع و صادر شود از آنها. قول ديگر- يعنى پس ظاهر شود معلوم الهى به اينكه مبتلا و ممتحن فرمايد شما را به نعم تا ظاهر شود شكر شما، | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 175 | |||
چنانچه امتحان نمايد به محن تا ظاهر گردد صبر شما. در مجمع فرمايد: نزد مفسران «عسى» به معنى واجب و لازم است، يعنى حق تعالى بر ذات خود لازم فرموده كه شما را در زمين مصر تمكين، و تمام آن را به تصرف شما درآورد بعد از هلاك فرعون و قوم او. | |||
بعد از آن بيان فرمايد عاقبت آل فرعون را: | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
سوره الأعراف «7»: آيات 127 تا 129 | |||
وَ قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ أَ تَذَرُ مُوسى وَ قَوْمَهُ لِيُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ يَذَرَكَ وَ آلِهَتَكَ قالَ سَنُقَتِّلُ أَبْناءَهُمْ وَ نَسْتَحْيِي نِساءَهُمْ وَ إِنَّا فَوْقَهُمْ قاهِرُونَ (127) قالَ مُوسى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَ اصْبِرُوا إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُها مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ (128) قالُوا أُوذِينا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِيَنا وَ مِنْ بَعْدِ ما جِئْتَنا قالَ عَسى رَبُّكُمْ أَنْ يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَ يَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ (129) | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 463 | |||
ترجمه | |||
گفتند آن جماعت از قوم فرعون آيا مى‌گذارى موسى و قومش را تا فساد كنند در زمين و واگذارد تو را و معبودهاى تو را گفت بزودى ميكشم پسران آنها را و باقى مى‌گذارم زنهاى آنها را و همانا ما فوق آنها قاهرانيم | |||
گفت موسى بقومش استعانت جوئيد بخدا و صبر كنيد همانا زمين از آن خدا است بميراث ميدهد هر كس را بخواهد از بندگانش و انجام كار بر نفع پرهيزكاران است | |||
گفتند اذيّت شديم پيش از آنكه بيائى ما را و بعد از آنكه آمدى ما را گفت اميد است پروردگار شما كه هلاك كند دشمن شما را و جانشين كند شما را در زمين پس به بيند كه چگونه عمل مى‌نمائيد. | |||
تفسير | |||
قبطيان كه اقوام و اركان دولت فرعون بودند بر سبيل انكار از او سؤال نمودند كه آيا بعد از اين موسى و اتباعش را بحال خودشان واميگذارى كه مردم را بر تو بشورانند و اوضاع مملكت را مختل نمايند و از عبادت تو و بت‌هائى كه براى مردم وضع و اختراع نمودى كه براى تقرب بتو آنها را پرستش نمايند صرف نظر كنند چون گفته‌اند فرعون چنين كارى كرده بود و براى اين بود كه گفت من پروردگار اعلاى شما هستم حقير عرض ميكنم شايد شبيه بخودش بوده چنانچه اخيرا مشاهده مى‌شد كه در برابر تمثال سلام مى‌دادند و تعظيم مى‌نمودند و چنانچه نسبت ببعضى فرق از صوفيه مى‌دهند كه ملتزمند در نماز تمثال وهمى مرشد را در نظر داشته باشند و خطاب اياك نعبد و اياك نستعين را بآن متوجّه نمايند پناه ميبريم بخدا از تسويلات شيطان و قمّى فرموده كه فرعون در ابتدا بت پرست بود بعد از آن ادعاء خدائى كرد و در مجمع از امير المؤمنين (ع) نقل نموده كه و يذرك و آلهتك بكسر همزه قرائت فرموده يعنى و واگذارد تو را و عبادتت را در هر حال فرعون آنها را مطمئن نمود كه همان سلوك سابق را كه كشتن پسرها و نگهدارى زنهاى بنى اسرائيل براى خدمت بود نسبت بآنها ادامه خواهم داد و در اركان قهر و غلبه ما رخنه و فتورى از اين پيش آمد پيدا نشده و در سلطنت ما تزلزلى روى نداده است و حضرت موسى براى تسليت قوم خود به بيان مذكور در آيه شريفه آنها را امر بصبر و سكون و توكّل و استعانت بحق فرمود و بايشان وعده نصرت و ظفر داد چون خداوند باو وعده داده بود كه قبطيانرا هلاك و مملكت آنها را بتصرف بنى اسرائيل درآورد و عياشى از حضرت صادق (ع) نقل نموده كه زمين از آن خدا است بميراث ميدهد | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 464 | |||
آنرا بهر كس بخواهد از بندگانش و هر چه ملك خدا است ملك پيغمبر است و هر چه ملك پيغمبر است ملك امام است بعد از پيغمبر (ص) و قريب به اين مضمون را از امام باقر (ع) نيز نقل نموده و بنى اسرائيل در جواب شمه از مظالم فرعون را قبل از بعثت آنحضرت و بعد از آن نسبت بخودشان بيان نمودند و قمى ره مظالم قبل را بكشتن پسرها و بعد را بحبس فرعون آنها را براى ايمانشان بحضرت موسى تفسير فرموده است و حضرت موسى اخيرا در جواب وعده نصرتيرا كه سابقا بطور كنايه بيان فرموده بود تصريح فرمود چون ديد مطمئن نشدند و ذيلا اشاره فرمود بآنكه پس از نصرت الهى بايد شكر گذار و فرمانبردار شويد و الّا خداوند شما را بپاداش عملتان خواهد رساند. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
قالُوا أُوذِينا مِن قَبل‌ِ أَن تَأتِيَنا وَ مِن بَعدِ ما جِئتَنا قالَ عَسي رَبُّكُم أَن يُهلِك‌َ عَدُوَّكُم وَ يَستَخلِفَكُم فِي الأَرض‌ِ فَيَنظُرَ كَيف‌َ تَعمَلُون‌َ (129) | |||
گفتند بني اسرائيل قوم موسي عليه السّلام بآن حضرت که ما در مورد اذيتهاي فرعون از قبل از اينكه شما بيايي نزد ما و از بعد از آمدن شما بوديم و هستيم حضرت موسي (ع) فرمود اميدوار باشيد بپروردگار خود به اينكه هلاك ميفرمايد دشمن شما را و شما را جاي‌گير آنها ميكند در زمين پس نظر ميفرمايد که شما چگونه عمل ميكنيد. | |||
قالُوا أُوذِينا اذيتهاي فرعون ببني اسرائيل در هر زماني مختلف بوده قبل از ولادت حضرت موسي زنهاي آنها را شكم پاره ميكردند اگر حمل داشتند اگر | |||
جلد 7 - صفحه 431 | |||
پسر بود سر ميبريدند که موسي بوجود نيايد که مثنوي ميگويد: | |||
صد هزاران طفل سر ببريده شد || تا كليم اللّه موسي ديده شد | |||
خداوند نطفه موسي را زير تخت فرعون منعقد نمود و موسي را در دامن فرعون بزرگ فرمود و بعد از آني که موسي آن قبطي را كشت و فرار كرد بطرف مدين اذيت فرعون بآنها اينکه بود که آنها را باعمال شاقّه وادار ميكرد مثل بنائي و عمله‌گي و زمين‌كني و حمالي و نحو اينها مرد و زن آنها حتي پيره مردان و پيره زنان و ظاهرا اينست مراد از مِن قَبل‌ِ أَن تَأتِيَنا و بعد از آمدن موسي و دعوت او و اقامه معجزه و ابطال سحر سحره و ايمان قوم بموسي اذيت فرعون اينکه بود که ضعفاء آنها را دست‌گير ميكرد پسران را ميكشت و زنها را باسيري ميبرد و مراد از وَ مِن بَعدِ ما جِئتَنا اينکه است. | |||
حضرت موسي عليه السّلام بقوم وعده نصرت داد قالَ عَسي رَبُّكُم أَن يُهلِك‌َ عَدُوَّكُم زيرا كلمه عسي نسبت بخداوند آنهم بپيغمبر صلّي اللّه عليه و آله و سلّم خبر دهد وعده جدّي قطعي است و مراد از هلاكت عدوّ آنها آنكه فرعون و تمام قوم او را در رود نيل غرق فرمود و موسي و قوم او را نجات بخشيد چنانچه شرحش بيايد انشاء اللّه تعالي وَ يَستَخلِفَكُم فِي الأَرض‌ِ که بني اسرائيل تمام منازل و زخارف و اندوخته‌هاي فرعونيان را حيازت كردند و تصرف نمودند. | |||
فَيَنظُرَ كَيف‌َ تَعمَلُون‌َ نظر الهي امتحانات بني اسرائيل بود که چه فسادهايي از آنها ظاهر شد از گوساله پرستي و تقاضاي بت و آلهه از موسي و طلب رؤيت خدا و عدم دخول در ارض مقدسه و مخالفت در جهاد با كفار و غير اينها. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
(آیه 129)- این آیه شکوه و گله‌های بنی اسرائیل را از مشکلاتی که بعد از قیام موسی (ع) با آن دست به گریبان بودند، منعکس می‌سازد و می‌گوید: «آنها به موسی گفتند: پیش از آن که تو بیایی ما آزار می‌دیدیم اکنون هم که آمده‌ای باز آزار می‌بینیم» کی این آزارها سر خواهد آمد و گشایشی در کار ما پیدا می‌شود؟ (قالُوا أُوذِینا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِیَنا وَ مِنْ بَعْدِ ما جِئْتَنا). | |||
گویا بنی اسرائیل مثل بسیاری از ما مردم انتظار داشتند که با قیام موسی (ع) یک شبه همه کارها رو به راه شود. | |||
ولی موسی (ع) به آنها فهماند با این که سر انجام پیروز خواهند شد، اما راه درازی در پیش دارند، و این پیروزی طبق سنت الهی در سایه استقامت و کوشش و تلاش به دست خواهد آمد، همانطور که آیه مورد بحث می‌گوید: «موسی گفت امید است پروردگار شما دشمنتان را نابود کند و شما را جانشینان آنها در زمین قرار دهد» (قالَ عَسی رَبُّکُمْ أَنْ یُهْلِکَ عَدُوَّکُمْ وَ یَسْتَخْلِفَکُمْ فِی الْأَرْضِ). | |||
و در پایان آیه می‌فرماید: خداوند این نعمتها را به شما خواهد داد و آزادی از دست رفته را به شما بر می‌گرداند، «تا ببیند چگونه عمل خواهید کرد» (فَیَنْظُرَ کَیْفَ تَعْمَلُونَ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
