سوره ق: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
QRobot edit
(Edited by QRobot!) |
(QRobot edit) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
{{ سوره | نام =سوره ق | محل نزول =محل نزول::مكه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::34|٣٤]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::50|٥٠]] | آیه = [[تعداد آیات::45|٤٥]] | بعدی = سوره الذاريات | قبلی = سوره الحجرات | کلمه = [[تعداد کلمات::426|٤٢٦]] | حرف = }} | {{ سوره | نام =سوره ق | محل نزول =محل نزول::مكه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::34|٣٤]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::50|٥٠]] | آیه = [[تعداد آیات::45|٤٥]] | بعدی = سوره الذاريات | قبلی = سوره الحجرات | کلمه = [[تعداد کلمات::426|٤٢٦]] | حرف = }} | ||
{| width="75%" | {| width="75%" | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| | | | ||
{| | {| | ||
|- align="center" | |- align="center" | ||
خط ۲۷: | خط ۲۴: | ||
|} | |} | ||
|} | |} | ||
==متن سوره== | |||
{{قاب | متن = [[ ق ١ | بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ ق وَ القُرإنِ المَجيدِ (١) ]] }} | |||
ق. سوگند به قرآن باشکوه (و) جلالت و وسعت جهانگیرش، | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٢ | بَل عَجِبوا أَن جاءَهُم مُنذِرٌ مِنهُم فَقالَ الكٰفِرونَ هٰذا شَيءٌ عَجيبٌ (٢) ]] }} | |||
(که آنان نگرویدند) بلکه از اینکه هشداردهندهای از خودشان برایشان آمد در شگفت شدند. پس کافران گفتند: «این (محمّد و حکایت معاد) چیزی عجیب است.» | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٣ | أَءِذا مِتنا وَ كُنّا تُرابًا ذٰلِكَ رَجعٌ بَعيدٌ (٣) ]] }} | |||
«آیا چون مُردیم و خاک شدیم (از نو زنده میشویم)؟ این بازگشتی بعید (و دور از عقل و منطق) است!» | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٤ | قَد عَلِمنا ما تَنقُصُ الأَرضُ مِنهُم وَ عِندَنا كِتٰبٌ حَفيظٌ (٤) ]] }} | |||
(ما) همانا دانستهایم آنچه را که زمین از (کیفیت) اجسادشان فرو میکاهد. و پیش ما کتابی [:نوشتهای] نگهبان است. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٥ | بَل كَذَّبوا بِالحَقِّ لَمّا جاءَهُم فَهُم فى أَمرٍ مَريجٍ (٥) ]] }} | |||
بلکه با حق هنگامی که برایشان آمده (همو را) تکذیب کردند. پس آنها در ژرفای کاری در هم و سر در گم (مانده)اند. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٦ | أَفَلَم يَنظُروا إِلَى السَّماءِ فَوقَهُم كَيفَ بَنَينٰها وَ زَيَّنّٰها وَ ما لَها مِن فُروجٍ (٦) ]] }} | |||
پس مگر به آسمان بالای سرشان ننگریستهاند که چگونه آن را ساخته و پرداخته و زینتش دادهایم و برای آن هیچ گونه شکافها و سوراخهایی نیست. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٧ | وَ الأَرضَ مَدَدنٰها وَ أَلقَينا فيها رَوٰسِىَ وَ أَنبَتنا فيها مِن كُلِّ زَوجٍ بَهيجٍ (٧) ]] }} | |||
و زمین را فرو کشیدیم و در آن (لنگرآسا) کوههایی را فرو افکندیم و در آن از هرگونه جفت دلانگیزی رویاندیم. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٨ | تَبصِرَةً وَ ذِكرىٰ لِكُلِّ عَبدٍ مُنيبٍ (٨) ]] }} | |||
(تا) برای هر بندهی راهوار توبهکاری، بینشافزا و یادوارهای باشد. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٩ | وَ نَزَّلنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبٰرَكًا فَأَنبَتنا بِهِ جَنّٰتٍ وَ حَبَّ الحَصيدِ (٩) ]] }} | |||
و از آسمان، آبی پربرکت بهتدریج فرود آوردیم، پس با آن باغها و دانههای دروکردنی را رویانیدیم. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ١٠ | وَ النَّخلَ باسِقٰتٍ لَها طَلعٌ نَضيدٌ (١٠) ]] }} | |||
و درختان خرما را (هم) در حالی که فراوردههایی روی هم چیده دارند. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ١١ | رِزقًا لِلعِبادِ وَ أَحيَينا بِهِ بَلدَةً مَيتًا كَذٰلِكَ الخُروجُ (١١) ]] }} | |||
حال آنکه (اینها همه) برای روزی بندگان (من) است. و با آن (آب) سرزمین مردهای را زنده گردانیدیم. بیرون شدن مردگان (نیز) بدانگونه است. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ١٢ | كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ وَ أَصحٰبُ الرَّسِّ وَ ثَمودُ (١٢) ]] }} | |||
پیش از ایشان قوم نوح و اصحاب رسّ و ثمود، | |||
{{قاب | متن = [[ ق ١٣ | وَ عادٌ وَ فِرعَونُ وَ إِخوٰنُ لوطٍ (١٣) ]] }} | |||
و عاد و فرعون، برادران لوط، | |||
{{قاب | متن = [[ ق ١٤ | وَ أَصحٰبُ الأَيكَةِ وَ قَومُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعيدِ (١٤) ]] }} | |||
و بیشهنشینان و قوم تُبّع، همه، فرستادگان (ما) را تکذیب کردند. پس وعدهی (عذاب) مرا سزاوار شدند. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ١٥ | أَفَعَيينا بِالخَلقِ الأَوَّلِ بَل هُم فى لَبسٍ مِن خَلقٍ جَديدٍ (١٥) ]] }} | |||
پس مگر (ما) به آفرینش نخستین(مان) ناتوان شدهایم؟ (نه!) بلکه آنان از آفرینش جدید در شبههاند. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ١٦ | وَ لَقَد خَلَقنَا الإِنسٰنَ وَ نَعلَمُ ما تُوَسوِسُ بِهِ نَفسُهُ وَ نَحنُ أَقرَبُ إِلَيهِ مِن حَبلِ الوَريدِ (١٦) ]] }} | |||
و ما بیگمان انسان را بهراستی آفریدیم حال آنکه میدانیم نفس او چه وسوسهای به او میکند و ما از شاهرگ (او) به او نزدیکتریم. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ١٧ | إِذ يَتَلَقَّى المُتَلَقِّيانِ عَنِ اليَمينِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعيدٌ (١٧) ]] }} | |||
چون دو (فرشتهی) دریافت کننده- نشستهای از راست و نشستهای از چپ- (از اعمالش را) به خوبی دریافت میدارند. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ١٨ | ما يَلفِظُ مِن قَولٍ إِلّا لَدَيهِ رَقيبٌ عَتيدٌ (١٨) ]] }} | |||
(آدمی) هیچ جریانی را به لفظ در نمیآورد مگر اینکه مراقبی آماده و نیرومند و حسابگر نزد اوست (و آن را به خوبی و درستی ضبط و ثبت میکند). | |||
{{قاب | متن = [[ ق ١٩ | وَ جاءَت سَكرَةُ المَوتِ بِالحَقِّ ذٰلِكَ ما كُنتَ مِنهُ تَحيدُ (١٩) ]] }} | |||
و بیهوشی مرگ، بهراستی در رسید (و) این همان است که از آن گریزان بودهای. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٢٠ | وَ نُفِخَ فِى الصّورِ ذٰلِكَ يَومُ الوَعيدِ (٢٠) ]] }} | |||
و در صور [:شیپور جانافزا] دمیده شد. این است روز تهدید (من). | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٢١ | وَ جاءَت كُلُّ نَفسٍ مَعَها سائِقٌ وَ شَهيدٌ (٢١) ]] }} | |||
و هر کسی آمد (در حالی که) با او سوقدهنده و گواهیدهندهای است، | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٢٢ | لَقَد كُنتَ فى غَفلَةٍ مِن هٰذا فَكَشَفنا عَنكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ اليَومَ حَديدٌ (٢٢) ]] }} | |||
(به او میگویند:) «همواره از این (حال) سخت در (ژرفای) غفلت بودهای. پس ما پردهات را (از جلو دیدگانت) برداشتیم. پس دیدهات امروز تیزبین است.» | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٢٣ | وَ قالَ قَرينُهُ هٰذا ما لَدَىَّ عَتيدٌ (٢٣) ]] }} | |||
و (فرشتهی) همنشین او میگوید: «این است آنچه پیش من (به گونهای محکم و روشن) نگهبانی شده است.» | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٢٤ | أَلقِيا فى جَهَنَّمَ كُلَّ كَفّارٍ عَنيدٍ (٢٤) ]] }} | |||
(به آن دو فرشته خطاب میشود:) «هر کافر سرسختی را در جهنم فرو افکنید.» | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٢٥ | مَنّاعٍ لِلخَيرِ مُعتَدٍ مُريبٍ (٢٥) ]] }} | |||
«(که) بسی باز دارندهی از هر خیری (بوده) است و (هر) متجاوزِ شک مستند آورندهای را نیز.» | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٢٦ | الَّذى جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلٰهًا إخَرَ فَأَلقِياهُ فِى العَذابِ الشَّديدِ (٢٦) ]] }} | |||
«کسی که با خدا، خدایی دیگر قرار داده. پس (ای دو فرشته!) او را در عذاب شدید فرو افکنید.» | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٢٧ | قالَ قَرينُهُ رَبَّنا ما أَطغَيتُهُ وَ لٰكِن كانَ فى ضَلٰلٍ بَعيدٍ (٢٧) ]] }} | |||
همدمش [:شیطان] گفت: «پروردگارمان! من او را به طغیان وا نداشتم، ولی (خودش) در گمراهی دور و درازی بوده است.» | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٢٨ | قالَ لا تَختَصِموا لَدَىَّ وَ قَد قَدَّمتُ إِلَيكُم بِالوَعيدِ (٢٨) ]] }} | |||
(خدا) فرمود: «در پیشگاه من (با همدیگر) مستیزید حال آنکه بهراستی از پیش به شما هشدار این وعدهی عذاب را داده بودم.» | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٢٩ | ما يُبَدَّلُ القَولُ لَدَىَّ وَ ما أَنا۠ بِظَلّٰمٍ لِلعَبيدِ (٢٩) ]] }} | |||
«پیش من (این) گفتمان دگرگون نمیگردد و من (نسبت) به بندگانم زیاد بیدادگر نیستم.» | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٣٠ | يَومَ نَقولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امتَلَأتِ وَ تَقولُ هَل مِن مَزيدٍ (٣٠) ]] }} | |||
(همی بنگر) روزی را که (ما) به دوزخ میگوییم: «آیا پر شدی؟» و (او) میگوید: «آیا بیشتر (هم) هست؟» | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٣١ | وَ أُزلِفَتِ الجَنَّةُ لِلمُتَّقينَ غَيرَ بَعيدٍ (٣١) ]] }} | |||
و بهشت برای پرهیزگاران با آرایشی (ویژه) نزدیک آورده شد، حال آنکه دور (هم) نیست. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٣٢ | هٰذا ما توعَدونَ لِكُلِّ أَوّابٍ حَفيظٍ (٣٢) ]] }} | |||
(و به آنان گویند:) «این همان است که وعده داده میشوید (و) برای هر بسیار راهوار (سوی خدا و) نگهدار (حدود خدا) است.» | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٣٣ | مَن خَشِىَ الرَّحمٰنَ بِالغَيبِ وَ جاءَ بِقَلبٍ مُنيبٍ (٣٣) ]] }} | |||
کسی که (خدای) رحمان را به پنهان هراس داشت و با دلی پیاپی بازگشتکنندهی سوی خدا آمد. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٣٤ | ادخُلوها بِسَلٰمٍ ذٰلِكَ يَومُ الخُلودِ (٣٤) ]] }} | |||
«به سلامتی (و شادکامی) در آن درآی (که) این روز جاودانگی است.» | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٣٥ | لَهُم ما يَشاءونَ فيها وَ لَدَينا مَزيدٌ (٣٥) ]] }} | |||
هر چه بخواهند در آنجا برایشان (آماده) است و پیش ما فزونتر (از خواستارشان) است. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٣٦ | وَ كَم أَهلَكنا قَبلَهُم مِن قَرنٍ هُم أَشَدُّ مِنهُم بَطشًا فَنَقَّبوا فِى البِلٰدِ هَل مِن مَحيصٍ (٣٦) ]] }} | |||
و چه بسیار نسلهایی را پیش از ایشان هلاک کردیم (که) ایشان حملهورتر از اینان بودند. پس در شهرها پرسهای زده بودند. (اما سرانجام) مگر گریزگاهی هست؟ | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٣٧ | إِنَّ فى ذٰلِكَ لَذِكرىٰ لِمَن كانَ لَهُ قَلبٌ أَو أَلقَى السَّمعَ وَ هُوَ شَهيدٌ (٣٧) ]] }} | |||
همانا در این (عقوبتها) برای هر که دلی داشته و گوش (دل برای دریافت حق) افکنده - در حالی که خود هم گواه است- بیگمان یادوارهای (درخشان) است. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٣٨ | وَ لَقَد خَلَقنَا السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضَ وَ ما بَينَهُما فى سِتَّةِ أَيّامٍ وَ ما مَسَّنا مِن لُغوبٍ (٣٨) ]] }} | |||
بهراستی ما آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است بیچون در شش روز [:زمان] آفریدیم. و هرگز ما را هیچگونه خستگی لمس نکرد. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٣٩ | فَاصبِر عَلىٰ ما يَقولونَ وَ سَبِّح بِحَمدِ رَبِّكَ قَبلَ طُلوعِ الشَّمسِ وَ قَبلَ الغُروبِ (٣٩) ]] }} | |||
پس بر آنچه میگویند صبر کن و پیش از برآمدن آفتاب و پیش از غروب با ستایش پروردگارت تسبیح گوی. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٤٠ | وَ مِنَ الَّيلِ فَسَبِّحهُ وَ أَدبٰرَ السُّجودِ (٤٠) ]] }} | |||
و پارهای از شب و به دنبالههای سجود او را تسبیح گوی. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٤١ | وَ استَمِع يَومَ يُنادِ المُنادِ مِن مَكانٍ قَريبٍ (٤١) ]] }} | |||
و روزی که منادی از جایی نزدیک ندا در دهد، بهگوش (و بههوش) باش. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٤٢ | يَومَ يَسمَعونَ الصَّيحَةَ بِالحَقِّ ذٰلِكَ يَومُ الخُروجِ (٤٢) ]] }} | |||
روزی که فریاد رستاخیز [:جانخواه] را بحقّ میشنوند، آن (روز)، روز بیرون آمدن (از گورستان مرگ به آستانهی زندگی) است. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٤٣ | إِنّا نَحنُ نُحيۦ وَ نُميتُ وَ إِلَينَا المَصيرُ (٤٣) ]] }} | |||
بیگمان ما (هم)آنیم که خود زنده میکنیم و (هم) خود میمیرانیم و همهی برگشتها تنها سوی ماست. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٤٤ | يَومَ تَشَقَّقُ الأَرضُ عَنهُم سِراعًا ذٰلِكَ حَشرٌ عَلَينا يَسيرٌ (٤٤) ]] }} | |||
روزی که زمین به سرعت از (اجساد) آنان جدا و شکافته میشود. این گردآوری برما آسان است. | |||
{{قاب | متن = [[ ق ٤٥ | نَحنُ أَعلَمُ بِما يَقولونَ وَ ما أَنتَ عَلَيهِم بِجَبّارٍ فَذَكِّر بِالقُرإنِ مَن يَخافُ وَعيدِ (٤٥) ]] }} | |||
ما بدانچه میگویند داناتریم و تو به اجبار وادار کنندهی آنان (به ایمان) نیستی. پس با قرآن هر که را از تهدید من میترسد یادآوری کن. | |||
==محتوای سوره== | ==محتوای سوره== |