اقْصِد: تفاوت میان نسخه‌ها

اين كلمه و مشتقات آن در قرآن به معنى راست و متوسط و معتدل به كار رفته «قَصَدَ فِى النَّفَقَةِ: تَوَسَّطَ بَيْنَ الْاِسْرافِ وَ التَّقْصيرِ» [لقمان:19]. در راه رفتن معتدل باش و صدايت را آهسته كن [توبه:42]. اگر خواسته تو مالى زودرس و سفرى متوسط و آسان بود حتماً از تو پيروى مى‏كردند. * [نحل:9]. قصد چنانكه گفته‏اند به معنى قاصد است يعنى هدايت به راه راست و متوسط به عهده خداست و بعضى از راهها از حق منحرف اند اگر خدا ميخواست همه شما را اجباراً هدايت ميكرد. مثل [ليل:12]. * [لقمان:32]. مقتصد كسى است كه راه راست رود و در كارش مستقيم باشد يعنى چون موجى مانند سايبانها آنها را پوشانيد خدا را در حال اخلاص بندگى مى‏خوانند و چون نجاتشان داد و به خشكى رسانيد بعضى از آنها در راه راست اند و در فطرت توحيد كه در دريا بيدار شده مى‏مانند «مِنْهُمْ» ظاهراً اشاره به قلة است مثل [مائده:66]. * [فاطر:32]. مقتصد معتدل و متوسط ميان ظالم و سابق به خيرات است اين آيه نظير تقسيم اصحاب يمين، اصحاب شمال و سابقون مى‏باشد. در «صفو» مشروحاً درباره آن بحث كرده‏ايم.

[[رده:كلمات قرآن]]