عَنِيد: تفاوت میان نسخه‌ها

طاغى و كسى كه دانسته با حق عناد و مخالفت كند. در قاموس آمده «عَنَدَ عَنوُداً: خالَفَ الْحَقَّ وَ رَدَّهُ عارِفاً بِهِ فَهُوَ عَنيدٌ» در مجمع فرموده: عنيد مبالغه عاند است و عناد آن است كه دانسته و از روى تكبّر يا ستم از حق امتناع كند. [هود:59]. از پيامبران ،خدا نافرمانى كردند و امر هر ستمگر طاغى و ستيزه گر را اطاعت كردند. [مدثر:16]. او راجع به آيات ما مخالف و ستيزه گر بود. اين كلمه در سوره ابراهيم:15 و ق:24. نيز آمده است.

[[رده:كلمات قرآن]]