مُرْسَاهَا
از الکتاب
«مُرْسا» به معناى مصدر میمى، هم اسم زمان و مکان، و هم به معناى اسم مفعول آمده است، از مادّه «ارساء»; در اینجا معناى مصدرى دارد و به معناى وقوع و ثبوت و پا بر جا شدن است. این تعبیر در مورد پهلو گرفتن کشتى، و همچنین حالت ثبات کوه ها در روى زمین نیز آمده است، مانند: «وَ قالَ ارْکَبُوا فِیها بِسْمِ اللّهِ مَجْراها وَ مُرْساها» (هود، آیه 41).
و جمله «أَیّانَ مُرْساها» مفهومش این است: در چه زمانى قیامت وقوع پیدا مى کند و ثابت مى شود؟
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...