فَصَب
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
ريختن. (لازم و متعدى) «صبّ الماء و نحوه فصبّ هو: سكبه فانسكب» (اقرب). [عبس:24-25]. * [فجر:13]. نا گفته نماند: صبّ راجع به يك قوم به دليل «عَلَيْهِمْ» كه بعاد و ثمود و فرعون راجع است، على هذا اطلاق صبّ به تازيانه عذاب در اثر پى در پى بودن عذاب آن اقوام است. نظير اين آيه است آيه [مؤمنون:44]. در نهج البلاغه خطبه 180 هست. «وَ صُبَّتِ السُّيُوفُ عَلى هاماتِهِمْ».
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...