سَوْط

آیات شامل این کلمه

«سَوْط» به معناى «تازیانه» و در اصل به معناى مخلوط کردن چیزى به چیزى است; سپس به تازیانه که از رشته هاى مختلف چرم و مانند آن بافته شده اطلاق گردیده است، و بعضى آن را کنایه از عذاب مى دانند، عذابى که با گوشت و خون انسان آمیخته مى شود، و او را سخت ناراحت مى کند.

ریشه کلمه

• سوط (۱ بار)

قاموس قرآن

شلاق كه از پوست بافند. اصل آن به معنى آميختن است و علت اين تسميه آن است كه تارهاى شلاق به هم آميخته و مخلوط است (راغب) سوط به معنى نصيب و شدّت نيز آمده است [فجر:13]. گوئى به ملاحظه پى در پى بودن عذاب «صبّ» آمده است و گرنه لازم بود بگويد «ضرب عليهم ربك سوط عذاب» اين كلمه يكبار در قرآن آمده است.

کلمات نزدیک مکانی

رَبّک إِن عَذَاب عَلَيْهِم لَبِالْمِرْصَاد الْفَسَاد فَصَب فَأَمّا فِيهَا الْإِنْسَان إِذَا الْبِلاَد فَأَکْثَرُوا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...