رُطَبا
ریشه کلمه
- رطب (۲ بار)
قاموس قرآن
(فلس)تر. مقابل خشك [انعام:59]. «وَ لا حَبَّةٍ» عطف است به «وَرَقَةٍ» همچنين است «لارَطْبٍ وَ لا يبِسٍ» معنى آيه چنين مىشود: خزانههاى غيب نزد خداست، جز خدا آنها را كسى نمىداند. هيچ برگى به زمين نمىافتد مگر آن را مىداند و هيچ دانهاى به شكم زمين نمىافتد (بوسيله انسان باشد يا غيره) و هيچتر و خشكى ساقط نمىشود مگر آن كه در كتابى آشكار موجود است. گقتهاند آن چه از ميوهتر و خشك مىافتد مىداند و گفتهاند آن چه مىافتد هر چه باشد مىداند. به نظر مىآيد كه مراد از رطب و يابس، ميوهها باشد زيرا صدر آيه «وَ ما تَسْقُطُ... وَ لا حَبَّةٍ» درباره درختان و دانههاست و مناسب است كه رطب و يابس ميوهها باشد. در مجمع گويد: رطب و يابس به تمام مخلوقات شامل است. ولى تدبّر در آيه خلاف آن را مىرساند و اللّه اعلم مگر آن كه واو در «وَ لا رَطْبٍ» براى استيناف باشد آن وقت لارَطبٍ وَ لا يابَسٍ شامل همه موجودات مىشود و ظاهراً همين طور است. ناگفته نماند مراد از كتاب مبين علم خدا و يا لوح محفوظ است و اين كه در عرف شايع شده كه مراد از آن قرآن است صحت ندارد. * رطب (مثل صرد) به معنى خرماى تر است [مريم:25].
