روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۵۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْحُدُود

و روي :

أَنَ‏ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ أُتِيَ بِنَبَّاشٍ فَأَخَذَ بِشَعْرِهِ وَ جَلَدَ بِهِ اَلْأَرْضَ ثُمَّ قَالَ طَئُوا عَلَيْهِ عِبَادَ اَللَّهِ فَوُطِئَ حَتَّى مَاتَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۰۷

و روايت است كه نزد امير المؤمنين عليه السّلام كفن دزدى را آوردند، حضرت موى پيش سر او را گرفت و او را بر زمين زد، و فرمود: اى مردم او را زير پا گيريد و مردم از روى او گذشتند تا جان سپرد. و بنده گريخته اگر دزدى كند دستش را نمى‏برند، و همچنين مرتد را اگر دزدى كند، و لكن از بنده فرارى ميخواهند كه بمولايش باز گردد، و از مرتد ميخواهند كه باسلام رجوع كند، پس هر كدام كه نپذيرفتند ابتدا دستش را مى‏برند و سپس گردنش را ميزنند.