روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۸۸۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

في روايه اسماعيل بن مسلم عن جعفر بن محمد عن ابيه عن ابايه ع عن علي بن ابي طالب ع قال قال رسول الله ص :

وَ اَلظَّهْرُ يُرْكَبُ إِذَا كَانَ مَرْهُوناً وَ عَلَى اَلَّذِي يَرْكَبُهُ نَفَقَتُهُ وَ اَلدَّرُّ يُشْرَبُ إِذَا كَانَ مَرْهُوناً وَ عَلَى اَلَّذِي يَشْرَبُ اَلدَّرَّ نَفَقَتُهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱۸

در روايت سكونى از جعفر بن محمّد از پدرش از پدرانش عليهم السّلام از امير مؤمنان عليه السّلام از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله چنين آمده است كه آن حضرت فرمود: هر گاه حيوان سوارى را گرو گذارند تا از سواريش استفاده كنند، آن كس كه او را سوار شده بايد نفقه‏اش را بدهد، و نيز حيوان شيرده‏اى را كه رهن گذارده‏اند تا مرتهن از شير آن استفاده كند نفقه و مخارج آن حيوان با كسى است كه از شيرش استفاده مى‏كند.