روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۴۶۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

روي حريز عن محمد بن مسلم عن ابي جعفر ع قال :

وَ لَبَنُ‏ اَلْيَهُودِيَّةِ وَ اَلنَّصْرَانِيَّةِ وَ اَلْمَجُوسِيَّةِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ لَبَنِ وَلَدِ اَلزِّنَا وَ كَانَ لاَ يَرَى بَأْساً بِلَبَنِ وَلَدِ اَلزِّنَا إِذَا جَعَلَ مَوْلَى اَلْجَارِيَةِ اَلَّذِي فَجَرَ بِالْجَارِيَةِ فِي حِلٍ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۳

و محمّد بن مسلم گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: شير زن يهوديّه و يا زن نصرانيّه و يا زن مجوسيّه (در حالت اضطرار) نزد من بهتر است از شير زن زناكار يا شير زنى كه خود از زنا متولّد گشته است، و نيز اشكالى نمى‏ديد در شير كنيزى كه زنا داده و صاحبش مرد زانى را حلال كرده است.