روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۷۹۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي عن شهاب بن عبد ربه قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ إِنِّي أَتَسَحَّرُ بِفِرَاخٍ أُتِيَ بِهَا مِنْ غَيْرِ مَكَّةَ فَتُذْبَحُ فِي‏ اَلْحَرَمِ‏ فَأَتَسَحَّرُ بِهَا فَقَالَ بِئْسَ اَلسَّحُورُ سَحُورُكَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ مَا أَدْخَلْتَ بِهِ‏ اَلْحَرَمَ‏ حَيّاً فَقَدْ حَرُمَ عَلَيْكَ ذَبْحُهُ وَ إِمْسَاكُهُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۲۶

و از شهاب بن عبد ربّه روايت است كه گفت: به امام صادق عليه السّلام گفتم: من با جوجه‏هائى كه از غير مكّه مى‏آورند، و در حرم ذبح مى‏كنند سحرى مى‏سازم، امام فرمود: بد غذائى براى سحرى تو است، آيا ندانسته‏اى كه چيزى‏ كه زنده بحرم داخل كنند ذبح آن و نگاه داشتن آن هر دو بر تو حرام است.