روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۵۶۱

از الکتاب


آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

: 
وَ سُمِّيَ‏ اَلْأَبْطَحُ‏ أَبْطَحاً لِأَنَ‏ آدَمَ ع‏ أُمِرَ أَنْ يَنْبَطِحَ فِي‏ بَطْحَاءِ جَمْعٍ‏ فَانْبَطَحَ حَتَّى اِنْفَجَرَ اَلصُّبْحُ وَ إِنَّمَا أُمِرَ آدَمُ ع‏ بِالاِعْتِرَافِ لِيَكُونَ سُنَّةً فِي وُلْدِهِ وَ أَذِنَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ لِلْعَبَّاسِ‏ أَنْ يَبِيتَ‏ بِمَكَّةَ لَيَالِيَ مِنًى‏ مِنْ أَجْلِ سِقَايَةِ اَلْحَاجِ‏ وَ إِنَّمَا أَحْرَمَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ مِنَ‏ اَلشَّجَرَةِ لِأَنَّهُ لَمَّا أُسْرِيَ بِهِ إِلَى اَلسَّمَاءِ فَكَانَ بِالْمَوْضِعِ اَلَّذِي بِحِذَاءِ اَلشَّجَرَةِ نُودِيَ يَا مُحَمَّدُ قَالَ لَبَّيْكَ قَالَ أَ لَمْ أَجِدْكَ يَتِيماً فَآوَيْتُ وَ وَجَدْتُكَ ضَالاًّ فَهَدَيْتُ فَقَالَ‏ اَلنَّبِيُّ ص‏ اَلْحَمْدُ وَ اَلنِّعْمَةُ وَ اَلْمُلْكُ لَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ فَلِذَلِكَ أَحْرَمَ مِنَ‏ اَلشَّجَرَةِ دُونَ اَلْمَوَاضِعِ كُلِّهَا وَ أَمَّا تَقْلِيدُ اَلْبُدْنِ فَلِيُعْرَفَ أَنَّهَا بَدَنَةٌ وَ يَعْرِفُهَا صَاحِبُهَا بِنَعْلِهِ اَلَّذِي يُقَلِّدُهَا بِهِ‏ وَ اَلْإِشْعَارُ إِنَّمَا أُمِرَ بِهِ لِيَحْرُمَ ظَهْرُهَا عَلَى صَاحِبِهَا مِنْ حَيْثُ أَشْعَرَهَا وَ لاَ يَسْتَطِيعَ اَلشَّيْطَانُ أَنْ يَتَسَنَّمَهَا


من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۵۶۰ حدیث من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۵۶۲
روایت شده از : امام جعفر صادق عليه السلام
کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۲
بخش : كتاب الحج
عنوان : حدیث در کتاب من لا يحضره الفقيه جلد ۲ كِتَابُ الْحَج‏‏ بَابُ عِلَلِ الْحَج‏
موضوعات :

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۰

و وجه تسميه أبطح اينست كه آدم (ع) مأمور شد تا در درّه ريگستان «جمع» به روى درافتد، و او چنان كرد تا آنگاه كه صبح بدميد. و آدم بدان جهت به اعتراف مأمور شد كه اين كار در ميان فرزندانش بصورت سنّتى درآيد. و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله عبّاس (عموى خود) را اجازه داد كه براى سقايت (آب‏رسانى) حاجّ شبهاى منى در مكّه بيتوته كند.


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)