روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۹۲۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ وَقْتِ صَلَاةِ اللَّيْل

و روي عيص بن القاسم عن ابي عبد الله ع انه قال :

إِذَا غَلَبَ اَلرَّجُلَ اَلنَّوْمُ وَ هُوَ فِي اَلصَّلاَةِ فَلْيَضَعْ رَأْسَهُ فَلْيَنَمْ فَإِنِّي أَتَخَوَّفُ عَلَيْهِ إِنْ أَرَادَ أَنْ يَقُولَ اَللَّهُمَّ أَدْخِلْنِي‏ اَلْجَنَّةَ أَنْ يَقُولَ اَللَّهُمَّ أَدْخِلْنِي‏ اَلنَّارَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۶۹

عيص بن القاسم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: هر گاه خواب بر شخص غلبه كند و او در حال نماز باشد بايد سر بر بستر گذارد و بخسبد زيرا بر او بيمناكم و مى‏ترسم اگر بخواهد بگويد: بار خدايا مرا داخل بهشت فرما، در حال خواب آلودگى و بى‏خبرى بگويد: بار خدايا مرا به آتش جهنّم داخل ساز.