روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۰۵
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْأَذَانِ وَ الْإِقَامَةِ وَ ثَوَابِ الْمُؤَذِّنِين
روي حفص بن البختري عن ابي عبد الله ع انه قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۰۴ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۰۶ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲۸
حفص بن بخترى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: هنگامى كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله به معراج (گردش شبانه در آسمانها) بردند وقت نماز فرا رسيد، و جبرئيل به گفتن أذان پرداخت، هنگامى كه كلمه اللَّه اكبر اللَّه اكبر را گفت: فرشتگان نيز با او تكرار كردند: اللَّه اكبر اللَّه اكبر و چون جبرئيل گفت: أشهد أن لا إله إلّا اللَّه فرشتگان نيز گفتند: بدين كلمه يا از اين پس از پرستيدن غير حقّ بر كنار شد، و وقتى گفت: أشهد أنّ محمّدا رسول اللَّه (يعنى كه شهادت ميدهم كه محمّد فرستاده و پيام آور خداوند متعال است) فرشتگان گفتند: او پيامبرى است كه برانگيخته و مبعوث شد، و وقتى جبرئيل گفت: حيّ على الصّلوة (يعنى بشتابيد و سعى در نماز كنيد) باز فرشتگان گفتند: او مردمان را بر پرستش و عبادت پروردگارش ترغيب و تشويق نمود، و چون جبرئيل آواز داد: حىّ على الفلاح (يعنى: بشتابيد بر چيزى كه سبب رستگارى شماست) فرشتگان گفتند: هر كس اين سخن را متابعت كرد رستگار شد.