روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۹۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْقِبْلَة

و قال ع لزراره :

لاَ تُعَادُ اَلصَّلاَةُ إِلاَّ مِنْ خَمْسَةٍ اَلطَّهُورِ وَ اَلْوَقْتِ وَ اَلْقِبْلَةِ وَ اَلرُّكُوعِ وَ اَلسُّجُودِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲۳

امام باقر عليه السلام به زراره فرمود: نماز را اعاده نميكنند مگر براى پنج چيز كه عبارتست از: اوّل وضو (يعنى چنان كه اشكالى در يكى از اين پنج چيز بهم رسيده باشد نماز را بايد اعاده كرد بنا بر اين اگر شخصى بدون رعايت طهارت از حدّث يعنى حسب مورد وضو يا غسل و يا طهارت تيمّمى با خاك نماز كند چه سهوى و چه عمدى نمازش باطل است و بايد اعاده كند) دوّم: وقت، يعنى نماز را در وقت مقرّر بجا نياورده باشد مثلا قبل از وقت خوانده باشد، سوّم: قبله، چهارم: ركوع، پنجم سجود، كه اين هر دو «ركن» هستند. پدرم- رضى اللَّه عنه- در رساله‏اى كه برايم فرستاده گويد: هر گاه كه خواهى نماز نافله گزارى و سواره هستى پس در همان حال نماز كن، و روى خويش را به جانب سر چهار پايت كن هر جا كه تو را برد، خواهد رو به قبله رود، خواه پشت به قبله چه جانب راست رود، و چه جانب چپ اشكالى ندارد، و هر گاه خواهى نماز واجب كنى بر پشت چهار پا پس رو به قبله كن و تكبيرة الاحرام را رو به قبله بگو، آنگاه به هر طرف كه چهار پا از آن طرف رود رو كن و حمد و سوره بخوان، و وقتى خواستى ركوع و سجود بجاى آورى ركوع كن، و بر چيزى كه همراه خود دارى از آنهائى كه سجده بر آن جايز است سجده كن، ولى چنين نماز فريضه‏اى را (در حال سواره و بر پشت چهار پا و در حركت) جز در حالت ناچارى و درماندگى شديد مخوان و اين چنين رفتار ميكنى وقتى كه مجبورى نماز را در حال راه رفتن بجاى آورى (يعنى رو به قبله تكبيرة الاحرام ميگوئى و قراءت را رو براه و جهت حركت مى‏خوانى، و ركوع را همانند حالت ساكن سر و سينه را فرود مى‏آورى) جز اينكه وقتى خواستى سجده كنى بر زمين سجده مى‏كنى. و باز در همان رساله پدرم گويد: هر گاه شيرى يا درنده‏اى به تو حمله كند (يا حمله نكرده ولى در معرض آن قرار گرفته‏اى و بيم حمله درنده‏اى ميرود) و ميترسى كه نمازت فوت شود، در اين حال رو به سوى قبله دار، و نماز را با ايماء بجاى آور و هر گاه از درنده‏اى بيم دارى و بتو نزديك شده و حمله كرده است در اين صورت‏ بهر ترتيب كه او ميگردد با او بگرد و با ايماء نماز را بجاى آور (به زبان ساده اگر مورد حمله قرار گرفتى در همان حال فرار و گريز با ايماء نماز را بخوان در اين صورت روى به حيوان درنده و متعرّض قبله است همچنان كه قبلا گذشت كه سر چهار پا در حكم قبله شخص راكب بود).