روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۱۱۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ النَّوَادِر

و قال رسول الله ص :

إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى كَرِهَ لِي سِتَّ خِصَالٍ وَ كَرِهْتُهُنَّ لِلْأَوْصِيَاءِ مِنْ وُلْدِي وَ أَتْبَاعِهِمْ مِنْ بَعْدِي اَلْعَبَثَ فِي اَلصَّلاَةِ وَ اَلرَّفَثَ فِي‏ اَلصَّوْمِ وَ اَلْمَنَّ بَعْدَ اَلصَّدَقَةِ وَ إِتْيَانَ اَلْمَسَاجِدِ جُنُباً وَ اَلتَّطَلُّعَ فِي اَلدُّورِ وَ اَلضَّحِكَ بَيْنَ اَلْقُبُورِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۷۴

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: همانا خداوند تبارك و تعالى شش چيز را براى من نخواست و مكروه داشت و من نيز آن شش خصلت را بر اوصياء و جانشينان خود از فرزندانم و پيروان و شيعيان ايشان پس از خود مكروه و ناخوش ميدارم: اوّل: عبث در نماز يعنى انجام پاره‏اى كارها كه جزء افعال نماز نيست و نماز را هم باطل نميكند، مثل بازى كردن با ريش كه مكروه است. دوّم: فحش و جماع در حال روزه دارى (كه فحش مفسد روزه نيست ولى جماع روزه را باطل ميكند شايد مراد بوسيدن و ملاعبه يعنى انجام مقدّمات جماع باشد). سوّم: منّت نهادن پس از صدقه دادن. چهارم: وارد شدن بمساجد در حال جنابت (كه همان گونه كه گذشت در مسجدين دخول بطور مطلق حرام است و در ساير مساجد داخل شدن مكروه است و ايستادن و توقّف حرام). پنجم: اشراف بر خانه ديگران كه حرام است. و ششم: خنديدن در ميان قبور و در قبرستانها كه مكروه است.