روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۶۲
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ التَّعْزِيَةِ وَ الْجَزَعِ عِنْدَ الْمُصِيبَةِ وَ زِيَارَةِ الْقُبُورِ وَ النَّوْحِ وَ الْمَأْتَمِ
:
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۶۱ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۶۳ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۵۶
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بحضرت فاطمه عليها السّلام هنگام كشته شدن جعفر بن ابى طالب فرمود: وقتى آنجا به تعزيه رفتى مگو «و اذلاه، وا ثكلاه، و احرباه [و وا حزناه- ظ]» (در زمان جاهليّت گفتن آنها در سوگ از دست رفتگان مرسوم و معمول بوده است و معنى آنها اينست كه واى از خوارى و بيكسى، و واى كه مادرت به عزايت نشسته، و واى از اندوه و غم) و هر چه در باره او بگوئى (جز اينها) از خوبيهاى او راست گفتهاى.