روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۸۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ مَا يَنْقُضُ الْوُضُوء

و سال زراره ابا جعفر ع :

عَنِ اَلرَّجُلِ يُقَلِّمُ أَظَافِيرَهُ وَ يَجُزُّ شَارِبَهُ وَ يَأْخُذُ مِنْ شَعْرِ لِحْيَتِهِ وَ رَأْسِهِ هَلْ يَنْقُضُ ذَلِكَ اَلْوُضُوءَ فَقَالَ يَا زُرَارَةُ كُلُّ هَذَا سُنَّةٌ وَ اَلْوُضُوءُ فَرِيضَةٌ وَ لَيْسَ شَيْ‏ءٌ مِنَ اَلسُّنَّةِ يَنْقُضُ اَلْفَرِيضَةَ وَ إِنَّ ذَلِكَ لَيَزِيدُهُ تَطْهِيراً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۲

و زراره از امام باقر عليه السّلام پرسيد: در مورد كسى كه ناخنهاى خود را بگيرد و موى پشت لبش را كوتاه كند و موى صورت و سرش را بگيرد و كوتاه كند آيا اينها وضو را باطل ميكند؟ آن حضرت فرمود: اى زراره همه اينها سنّت است و وضو فريضه و واجب است، و هيچ چيز از سنّت فريضه را نميشكند و همگى اينها خود نيز تطهير را زياده ميگرداند.