روایت:الکافی جلد ۸ ش ۵۴۵
آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة
عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن عبيد الله الدهقان عن عبد الله بن القاسم عن ابن ابي نجران عن ابان بن تغلب عن ابي عبد الله ع قال :
الکافی جلد ۸ ش ۵۴۴ | حدیث | الکافی جلد ۸ ش ۵۴۶ | |||||||||||||
|
ترجمه
هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۸۸
ابان بن تغلب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه حضرت مسيح عليه السّلام ميفرمود: كسى كه زخم شخص زخمى را معالجه نكند چنين كسى بناچار شريك آن كسى است كه اين شخص را زخمى كرده، زيرا شخص زخم زننده تباهى حال آن مجروح را خواسته، و آن كسى كه دست از معالجه او بردارد او نيز بهبودى حال او را نخواهد، و در نتيجه بطور ناچارى تباهى حال او را خواسته است، و همچنين شماها نيز حكمت را براى غير اهل آن بازنگوئيد تا نادانى كرده باشيد، و از اهل آن دريغ نكنيد كه گناه مرتكب شويد، بلكه بايد هر يك از شماها بمانند طبيبى درمانكننده باشيد كه اگر جاى مناسبى براى دوا و درمان خويش بيند (دريغ نكند) و گر نه خوددارى كند.
حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى, ۳۹۷
ابان بن تغلب از امام صادق عليه السّلام روايت مىكند كه مسيح عليه السّلام فرمود: كسى كه زخم مجروحى را درمان نكند ناگزير شريك كسى است كه اين شخص را زخمى كرده، چه، زخم زننده تباهى حال مجروح را خواسته، و كسى هم كه او را درمان نكرده، بهبودى او را نخواسته بناچار تباهى او را خواهان است. شما نيز حكمت را به غير اهلش باز مگوييد تا نادانى كرده باشيد، و از اهل آن دريغ نكنيد كه گناه مرتكب شويد. هر يك از شما چونان پزشكى درمانگر باشد كه اگر جايى براى داروى خود يافت [دريغ نورزد] و گر نه خوددارى كند.