روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۱۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن جميل بن صالح عن ذريح المحاربي قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

أَيُّمَا مُؤْمِنٍ نَفَّسَ عَنْ مُؤْمِنٍ كُرْبَةً وَ هُوَ مُعْسِرٌ يَسَّرَ اَللَّهُ لَهُ حَوَائِجَهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ قَالَ وَ مَنْ سَتَرَ عَلَى مُؤْمِنٍ عَوْرَةً يَخَافُهَا سَتَرَ اَللَّهُ عَلَيْهِ سَبْعِينَ عَوْرَةً مِنْ عَوْرَاتِ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ قَالَ وَ اَللَّهُ فِي عَوْنِ اَلْمُؤْمِنِ مَا كَانَ اَلْمُؤْمِنُ فِي عَوْنِ أَخِيهِ فَانْتَفِعُوا بِالْعِظَةِ وَ اِرْغَبُوا فِي اَلْخَيْرِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۹۵

امام صادق (ع) مى‏فرمود: هر مؤمنى كه در تنگدستى رفع يك گرفتارى از مؤمن كند، خدا حوائج دنيا و آخرتش را ميسّر گرداند، فرمود: و هر كه عيبى را از مؤمنى بپوشاند كه از آن بيم دارد، خدا ۷۰ عيب از عيبهاى دنيا و آخرتش بپوشاند، فرمود: خدا در كار يارى مؤمن است تا مؤمن در كار، كمك و يارى برادر خويش است، از پند سود بريد و به خوبى دل بدهيد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۸۶

امام صادق عليه السّلام ميفرمود: هر كس گرفتارى مؤمنى را كه در سختى افتاده رفع كند خدا حوائج دنيا و آخرتش را آسان كند، و هر كه عيب مؤمنى را كه از آن ميترسد بپوشاند، خدا ۷۰ عيب دنيوى و اخروى او را بپوشاند، آنگاه فرمود: تا زمانى كه مؤمن در راه كمك برادرش باشد، خدا در راه كمك باوست. از موعظه سود بريد و در كار خير رغبت كنيد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۰۳

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از حسن بن محبوب، از جميل بن صالح، از ذريح روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «مؤمنى كه اندوه مؤمنى را ببرد و او پريشان باشد، خدا حوائج او را در دنيا و آخرت از برايش آسان گرداند». و فرمود كه: «هر كه بر مؤمن عورتى را بپوشاند كه از آن مى‏ترسد، خدا هفتاد عورت از عورت‏هاى دنيا و آخرت را بر او بپوشاند» «۱». __________________________________________________

(۱). و عورت هر چيزى است كه موضع ستر باشد و هر چه از آن شرم شود. (مترجم)

و فرمود كه: «خدا در كار يارى كردن مؤمن است، مادامى كه مؤمن مشغول يارى برادرش باشد؛ پس به موعظه و پند منتفع شويد و در خوبى‏ها رغبت كنيد».