روایت:الکافی جلد ۲ ش ۶۰۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن علي بن الحكم عن سيف بن عميره عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

مِنْ حَقِّ اَلْمُؤْمِنِ عَلَى أَخِيهِ اَلْمُؤْمِنِ أَنْ يُشْبِعَ جَوْعَتَهُ وَ يُوَارِيَ عَوْرَتَهُ وَ يُفَرِّجَ عَنْهُ كُرْبَتَهُ‏ وَ يَقْضِيَ دَيْنَهُ فَإِذَا مَاتَ خَلَفَهُ فِي أَهْلِهِ وَ وُلْدِهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۴۹۹

از امام باقر (ع) فرمود: از حق مؤمن بر برادر مؤمنش اين است كه گرسنگى او را سير كند و عورتش را بپوشاند و گرفتارى او را بر گشايد و وامش را بپردازد و چون مرد به جاى او سرپرست خاندان و فرزندانش باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۴۵

امام باقر عليه السّلام فرمود: از حق مؤمن بر برادر مؤمنش اينست كه گرسنگى او را سير كند و عورتش را بپوشاند و از گرفتاريش نجات بخشد و بدهيش را بپردازد و چون بميرد نسبت بخانواده و فرزندانش‏ از او جانشينى كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۲۹

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از على بن حكم، از سيف بن عميره، از عمرو بن شمر، از جابر، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «از جمله حقِّ مؤمن بر برادر مؤمنش، آن است كه گرسنگى او را سير گرداند، و عورتش را بپوشاند، و اندوه او را از او برطرف كند، و قرضش را ادا نمايد، و چون بميرد، در اهل و فرزندش خليفه و جانشين او باشد».