روایت:الکافی جلد ۲ ش ۴۳۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن ابي علي الواسطي عن الحسين بن ابان عمن ذكره عن ابي جعفر ع قال :

لَوْ أَنَّ رَجُلاً أَحَبَّ رَجُلاً لِلَّهِ لَأَثَابَهُ اَللَّهُ‏ عَلَى حُبِّهِ إِيَّاهُ وَ إِنْ كَانَ اَلْمَحْبُوبُ فِي عِلْمِ اَللَّهِ مِنْ أَهْلِ‏ اَلنَّارِ وَ لَوْ أَنَّ رَجُلاً أَبْغَضَ رَجُلاً لِلَّهِ لَأَثَابَهُ اَللَّهُ‏ عَلَى بُغْضِهِ إِيَّاهُ وَ إِنْ كَانَ اَلْمُبْغَضُ فِي عِلْمِ اَللَّهِ مِنْ أَهْلِ‏ اَلْجَنَّةِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۸۱

فرمود: اگر مردى دوست دارد مردى را براى خدا، خداوند به دوست داشتن وى، او را ثواب دهد و گرچه آن محبوب در علم خدا از اهل دوزخ باشد و اگر مردى ديگرى را دشمن دارد براى خدا، خداوند وى را به دشمنى با او، ثواب دهد و اگر چه آن مبغوض در علم خدا از اهل بهشت باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۹۲

امام باقر عليه السلام فرمود: اگر مردى، مردى را براى خدا دوست دارد، خدا براى دوستيش او را ثواب دهد، اگر چه آنكه را دوست داشته در علم خدا اهل دوزخ باشد. و اگر مردى مردى را براى خدا دشمن دارد، خدا براى دشمنيش باو ثواب دهد، اگر چه آنكه را دشمن داشته در علم خدا اهل بهشت باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۳۱

از او، از ابوعلى واسطى، از حسين بن ابان، از آنكه او را ذكر كرده، از امام محمد باقر عليه السلام روايت است كه فرمود: «اگر مردى، مردى را از براى خدا دوست دارد، خدا او را بر دوستى كه به آن مرد دارد ثواب دهد، و هر چند كه آن محبوب، در علمِ خدا از اهل جهنّم باشد. و اگر مردى، مردى را از براى خدا دشمن دارد، خدا او را بر دشمنى كه با آن مرد دارد ثواب دهد، و هر چند كه آن مبغوض، در علم خدا از اهل بهشت باشد».