روایت:الکافی جلد ۲ ش ۴
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
محمد بن يحيي و غيره عن احمد بن محمد و غيره عن محمد بن خلف عن ابي نهشل قال حدثني محمد بن اسماعيل عن ابي حمزه الثمالي قال سمعت ابا جعفر ع يقول :
الکافی جلد ۲ ش ۳ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۵ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۱۷
از ابى حمزه ثمالى گويد: از امام باقر (ع) شنيدم مىفرمود: به راستى خدا جلّ و عزّ ما را از اعلى علّيّين آفريد و دل شيعه ما را از آن آفريد كه ما را آفريد و تن آنها را از درجه نازلتر آفريد، دل در هواى ما دارند زيرا دل آنها با ما هم سرشت است، سپس اين آيه را خواند (۱۸- ۲۱ سوره مطففين): «نه، هرگز، به راستى كتاب نيكان در عليّين است تو ندانى كه عليّين چيست، كتابى نوشته شده كه مقرّبان بر آن گواهند» فرمود: دشمن ما را از سجّين آفريد و دل شيعه آنها را از آن آفريد كه خوشان را آفريد و تن آنها را از آنچه جز آن است و دلشان در هواى آنها است، زيرا با آنها هم سرشت باشند، سپس اين آيه را خواند (۷- ۱۰ سوره مطففين): «نه، هرگز به راستى كتاب هرزهكاران در سجّين باشد و تو ندانى كه سجّين چيست، كتابى است نوشته، واى در اين روز بر مكذّبان»
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴
(اين روايت بدون كم و زياد بشماره ۱۰۰۸ در جلد دوم ص ۲۳۴ با ترجمه و توضيح گذشت، لذا در اينجا تكرارش نميكنيم. تنها در سلسله سند فرق مختصرى دارد).
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۱۱
محمد بن يحيى و غير او، از احمد بن محمد و غير او، از محمد بن خالد، از ابونهشل روايت كردهاند كه گفت: حديث كرد مرا محمد بن اسماعيل، از ابوحمزه ثمالى كه گفت: شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى فرمود: «به درستى كه خداى عز و جل ما را از اعلاى عليّين آفريد، و دلهاى شيعيان ما را آفريد، از آنچه ما را از آن آفريد، و بدنهاى ايشان را از پستتر از آن آفريد. و دلهاى ايشان به سوى ما ميل مىكند و مىشتابد از غايت شوق؛ آن دلها آفريده شده است از آنچه ما آفريده شديم»؛ پس اين آيه را تلاوت فرمود: «كَلَّا إِنَّ كِتابَ الْأَبْرارِ لَفِي عِلِّيِّينَ* وَ ما أَدْراكَ ما عِلِّيُّونَ* كِتابٌ مَرْقُومٌ* يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ» «۱»؛ يعنى: «نه چنان است، به درستى كه نوشته نيكوكاران هر آينه در عليّين است، و چه چيز دانا ساخت تو را كه چيست علّيّون؟ نوشتهاى است مسطور، كه حروف آن مبيّن و روشن است، يا به علامتى موسوم است كه هر كه آن را مشاهده كند، بداند كه در او همه چيز است. حاضر شوند و ببينند آن نوشته را مقربان درگاه خدا، يا گواهى دهند بر آنچه در آن است». و حضرت فرمود كه: «دشمنان ما را از سجيّن آفريد، و دلهاى شيعيان ايشان را آفريد، از آنچه ايشان را از آن آفريد، و بدنهاى ايشان را از پستتر از آن آفريد؛ پس دلهاى ايشان ميل به سوى ايشان مىكند و مىشتابد از غايت شوق؛ زيرا كه آن دلها آفريده شده است از آنچه آنها آفريده شدهاند». از آن پس، اين آيه را تلاوت فرمود: «كَلَّا إِنَّ كِتابَ الفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ* وَ ما أَدْراكَ ما سِجِّينٌ* كِتابٌ مَرْقُومٌ* وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ» «۲»؛ يعنى: «نه چنان است، به درستى كه نوشته نابكاران هر آينه در سجين است، و چه چيز دانا گردانيد تو را كه چيست سجين؟ نوشتهاى است مسطور كه حروف آن مبيّن و روشن است، يا به علامتى موسوم است كه هر كه آن را مشاهده كند، بداند كه هيچ خير در آن نيست. واى! و شدّت عقوبت در آن روز از براى تكذيبكنندگان است». «۳» __________________________________________________
(۱). مطفّفين، ۱۸- ۲۱. (۲). مطففين، ۷- ۱۰. (۳). و همين حديث، در باب كيفيت آفريدن بدنهاى ائمّه و ارواح و دلهاى ايشان گذشت، با اختلافى در سند آن، و ويل تا آخر آيه در آنجا نبود. (مترجم)