روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۲۹۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الْعِشْرَة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن محمد بن يحيي عن طلحه بن زيد عن ابي عبد الله عن ابيه ع قال :

قَرَأْتُ فِي‏ كِتَابِ‏ عَلِيٍّ ع‏ أَنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ كَتَبَ بَيْنَ‏ اَلْمُهَاجِرِينَ‏ وَ اَلْأَنْصَارِ وَ مَنْ لَحِقَ بِهِمْ مِنْ أَهْلِ‏ يَثْرِبَ‏ أَنَّ اَلْجَارَ كَالنَّفْسِ غَيْرَ مُضَارٍّ وَ لاَ آثِمٍ وَ حُرْمَةُ اَلْجَارِ عَلَى اَلْجَارِ كَحُرْمَةِ أُمِّهِ اَلْحَدِيثُ مُخْتَصَرٌ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۵۷۵

از امام صادق (ع)، از پدرش كه فرمود: من در كتاب على (ع) خواندم كه رسول خدا (ص) عهد نامه ميان مهاجرين و انصار و هر كس بدانها پيوندد نوشت كه: ۱- همسايه چون خود انسان است، نه زيانمند شود و نه گناه ورزد. ۲- احترام همسايه بر همسايه چون احترام مادر است تا آخر حديث، مختصر (شايد مقصود اين است كه همچنان كه مرد رعايت خود مى‏كند و به خود زيان نمى‏زند و خود را به گناه نمى‏افكند يا گناهكار نمى‏داند، بايد نسبت به همسايه هم چنين باشد- از وافى).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۹۰

حضرت صادق از پدرش عليهما السلام حديث كند كه فرمود: من در كتاب على عليه السلام خواندم: كه رسول خدا (ص) نامه‏اى ميان مهاجر و انصار و ديگران از مردم مدينه كه با آنان پيوند داشتند نوشت (و همه امضاء كردند) كه: همسايه مانند خود انسان است كه نه زيان باو رسد و نه گناهكار شود و (ديگر اينكه) احترام همسايه مانند احترام مادر است. و اين مختصر حديث است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۶۵

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن يحيى، از طلحة بن زيد، از امام جعفر صادق عليه السلام، از پدرش عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «در كتاب على عليه السلام خواندم كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در ميان مهاجران و انصار و كسى كه به ايشان پيوسته بود از مردم مدينه، چيزى نوشت كه همسايه، چون خود اين كس است، نه زيان به او بايد رسيد و نه گناهكار است، و حرمت و حقّ همسايه بر همسايه، چون حرمت مادر او است» «۱». __________________________________________________

(۱). و اين حديث مختصر است، كه در اصل بيش از اين بوده. و به احتمال فراوان «جار» در بخش نخست به معناى پناهنده و نه همسايه است. (مترجم)