روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۹۵۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن موسي بن الحسن عن محمد بن عيسي عن ابي اسحاق صاحب الشعير عن حسين الخراساني و كان خبازا قال :

شَكَوْتُ إِلَى‏ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ وَجَعاً بِي فَقَالَ إِذَا صَلَّيْتَ فَضَعْ يَدَكَ مَوْضِعَ سُجُودِكَ ثُمَّ قُلْ‏ بِسْمِ اَللَّهِ‏ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اَللَّهِ ص اِشْفِنِي يَا شَافِي لاَ شِفَاءَ إِلاَّ شِفَاؤُكَ شِفَاءً لاَ يُغَادِرُ سُقْماً شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ سُقْمٍ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۹۵

از حسين خراسانى كه نانوا بود گفت: به امام صادق (ع) از دردى كه داشتم شكايت كردم، فرمود: هر گاه نماز خواندى بجاى سجده‏ات دست بگذار و بگو: بسم اللَّه محمد رسول اللَّه اشفنى يا شافى لا شفاء الَّا شفاءك، شفاء لا يغادر سقماً من كل داء و سقم‏ (به من شفا بخش اى كسى كه تنها شفا از تو است، شفائى كه بيمارى نگذارد، شفاء از هر درد و بيمارى).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۵۵

حسين خراسانى نانوا گويد: از دردى كه داشتم بحضرت صادق عليه السلام شكايت كردم، فرمود: چون نماز خواندى پس بجاى سجده‏ات دست بگذار و بگو: «بسم اللَّه محمد رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله اشفنى يا شافى لا شفاء الا شفاؤك، شفاء لا يغادر سقما، شفاء من كل داء و سقم»

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۵۲۷

محمد بن يحيى، از موسى بن حسن، از محمد بن عيسى، از ابواسحاق صاحب شعير، از حسين خراسانى و او خبّاز [/ نانوا] بود روايت كرده است كه گفت: در نزد امام جعفر صادق عليه السلام شكايت كردم از دردى كه با من بود. فرمود كه: «چون نماز كردى، دست خود را در موضع سجودت بگذار، بعد از آن بگو: بِسْمِ اللَّهِ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله اشْفِنِي يَا شَافِي- لَاشِفَاءَ إِلَّا شِفَاؤُكَ- شِفَاءً لَايُغَادِرُ سُقْماً، شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَسُقْمٍ؛ به نام خدا. محمد رسول خدا است. صلوات فرستد خدا بر او و آل او. شفا ده مرا اى شفادهنده! نيست شفايى، مگر شفاى تو. شفايى كه وا نگذارد بيمارى را، شفايى از هر درد و بيمارى».