روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۷۴۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن اسماعيل بن مهران عن سيف بن عميره عن سليمان بن عمرو عن ابي المغرا الخصاف رفعه قال قال امير المومنين ع :

مَنْ ذَكَرَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي اَلسِّرِّ فَقَدْ ذَكَرَ اَللَّهَ كَثِيراً إِنَّ اَلْمُنَافِقِينَ كَانُوا يَذْكُرُونَ اَللَّهَ عَلاَنِيَةً وَ لاَ يَذْكُرُونَهُ فِي اَلسِّرِّ فَقَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يُرََاؤُنَ اَلنََّاسَ وَ لاََ يَذْكُرُونَ اَللََّهَ إِلاََّ قَلِيلاً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۰۹

از ابى مغراء خصّاف كه حديث را به معصوم رسانيده است، فرمود: امير المؤمنين (ع) فرموده است: هر كه خدا عز و جل را در نهان ياد كند، هر آينه خدا را بسيار ياد كرده است زيرا منافقان در عيان و پيش مسلمانان خدا را ياد كنند و او را در نهان ياد نكنند و براى همين است كه خدا عز و جل فرموده است (۱۴۲ سوره نساء): «خودنمائى كنند در برابر مردم و ياد نكنند خدا را جز اندكى».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۶۲

ابى مغراى خصاف در حديث مرفوعى از أمير المؤمنين عليه السلام حديث كند كه فرمود: هر كس خداى عز و جل را در نهان ياد كند (از جمله كسانى است كه) ذكر خدا را بسيار كرده، زيرا منافقان را شيوه اين بود كه آشكارا (پيش مسلمانان) ذكر خدا ميكردند ولى در نهان ذكر خدا نميكردند، پس خداى عز و جل فرمود: «خودنمائى كنند بمردم و ياد نكنند خدا را جز اندكى» (سوره نساء آيه ۱۴۲).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۷۱

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن خالد، از اسماعيل بن مهران، از سيف بن عميره، از سليمان بن عمرو، از ابوالمغراء خصّاف كه آن را مرفوع ساخته گفت كه: اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود كه: «هر كه خداى- تعالى- را در نهانى ياد كند، به حقيقت كه بسيار خداى- تعالى- را ياد كرده. به درستى كه منافقان در آشكار خدا را ياد مى‏كردند و در نهانى او را ياد نمى‏كردند؛ پس خداى عز و جل فرمود كه: «يُراؤُنَ النَّاسَ وَ لا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا» «۱»؛ يعنى: مى‏نمايند خود را به مردمان و به ريا كار مى‏كنند و ياد نمى‏كنند خدا را، مگر ياد كردن اندك» (و آن در زمانى است كه مردم ايشان را ببينند). ( ۱). نساء، ۱۴۲.