روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۲۰۶
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن علي بن الحكم عن هشام بن سالم قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :
الکافی جلد ۲ ش ۱۲۰۵ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۲۰۷ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۷۷
از هشام بن سالم، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مىفرمود: راستى بندهاى ستم كشد و پيوسته دعا كند تا ستمگر شود.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۸
هشام بن سالم گويد: شنيدم كه حضرت صادق عليه السلام ميفرمود: همانا بنده مظلوم شود، و پيوسته دعا كند تا ظالم گردد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۷
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد، از على بن حكم، از هشام بن سالم كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مىفرمود: «به درستى كه بنده، گاه است كه مظلوم مىباشد؛ پس پيوسته دعا مىكند، تا آنكه ظالم مىشود». «۱» __________________________________________________
(۱). و مراد اين است كه بر ظالم نفرين مىكند، و در نفرين زيادهروى مىكند، مثل آنكه به اذيّت جزيى، دعاهايى مىخواند كه او را بكشد. و بعضى گمان كردهاند كه مراد اين است كه، ظالم را دعا مىكند. و هر كه ظالم را دعا مىكند، ظالم باشد؛ زيرا كه به ظلم او راضى شده، و دوست داشته كه خدا در زمين نافرمانى شود. و به گمان فقير، اين معنى درست نيست؛ زيرا كه اگر مراد اين باشد كه ظالمِ بر خود را دعا مىكند، به جهت ظلمى كه كرده، به محض دعا، ظالم است. پس نبايد كه پيوسته دعا كند، تا ظالم شود؛ بلكه به محض رضامندى به ظلم ظالم، ظالم باشد، بىآنكه دعا كند. و اگر او را دعا كند، نه به جهت ظلم، چرا ظالم باشد؟ و اگر مراد اين باشد كه ظالمى را دعا مىكند كه بر ظالم «به» او مسلّط است، و مانع است از ظلم او، اگر به همه اقسام، بد باشد، چه احتياج به پيوستگى دعا. و اگر تفصيل داشته باشد، حكم به ظالميّت داعى، بر سبيل اطلاق يا عموم، صورت ندارد. (مترجم)