روایت:الکافی جلد ۱ ش ۷۴۳
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة
علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن يونس عن احمد بن عمر عن ابي الحسن الرضا ع قال :
الکافی جلد ۱ ش ۷۴۲ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۷۴۴ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۳۸۳
احمد بن عمر گويد: پرسيدم از امام رضا (ع) از دليل بر صاحب امر امامت، فرمود: دليل آن كبر (سن) و فضل و وصيت روشن است، تا آنجا كه چون كاروانى به مدينه وارد شوند و بگويند فلان امام به كه وصيت كرده؟ گويند: به فلان پسر فلان، شما با سلاح پيغمبر بگرديد هر كجا آن گرديد، كه همراه با امامت است، اما صرف مسائل دليل نمىشوند.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۷
احمد بن عمر گويد: از حضرت رضا عليه السلام در باره دليل امامت صاحب الامر پرسيدم، فرمود: دليلش بزرگى سن و فضيلت و وصيت است، زمانى كه كاروان بشهر در آيد و بگويد: فلانى بكه وصيت كرد؟ جواب دهند: بفلان پسر فلان و هر كجا سلاح گرديد، شما هم (براى يافتن امام) بگرديد، اما جواب گفتن مسائل دليل نيست (يعنى نسبت بعوام و نوع مردم، بلكه تنها دليل براى دانشمندان و خواص از مردم است).
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۸۹۷
على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى، از يونس، از احمد بن عمر، از ابوالحسن حضرت امام رضا عليه السلام روايت كرده است كه گفت: سؤال كردم از آن حضرت از آنچه دلالت بر صاحب اين امر مىكند. فرمود كه: «دليل بر او، بزرگى است به اعتبار سال و فضل و وصيّت، كه چون سواران وارد مدينه شوند و بگويند كه: فلان كس به سوى كى وصيّت نمود، گفته شود كه: به سوى فلان پسر فلان، و بگرديد با سلاح پيغمبر صلى الله عليه و آله در هر جا كه بگردد (يعنى: در هر جا كه سلاح باشد صاحب آن را امام دانيد) و امّا مسائل حجّتى در آن نيست» (يعنى: از براى عوام؛ زيرا كه عقول و افهام ايشان، درك حقّ و باطل جوابى كه مىشنوند، نمىتوانند كرد).